O REGRESO DUN COMETA SEN COLA DESPOIS DE MILES DE MILLÓNS DE ANOS CONXELADO

Recreación artística do recorrido que realizou o cometa / ESO/L. Calçada

Durante a xestación do Sistema Solar, algúns corpos rochosos chocaron entre si e deron lugar a planetas como a Terra. Outros, en cambio, foron expulsados ao exterior. Un destes últimos está de volta, como un bumerán. Vírono o Telescopio Moi Grande do Observatorio Europeo do Sur e o Telescopio Canadá Francia Hawai. Case intacto desde entón, o estudo deste fragmento único na súa especie será clave para entender a orixe do Sistema Solar, como se desprende do artigo que acaba de publicar a revista Science Advances.

"Os planetas crecen por acumulación de corpos pequenos: os planetesimales. Os planetas rochosos formados na zona interior e cálida do Sistema Solar creáronse por agregación de rocas, mentres que os planetas xigantes da fría rexión exterior fixérono por acumulación de material xeado", explica un dos autores do estudo. Con todo, este ladrillo de planetas, que recibe o complexo nome de C/2014 S3 (PANSTARRS), permaneceu conxelado durante miles de millóns de anos nos confíns do Sistema Solar. "A unha pequena fracción destes corpos a forza gravitacional do planeta en formación deulles unha patada e formaron a nube Oort", afirma.

Nese lugar remoto ha pasado a maior parte da súa vida, lonxe da calor do Sol e protexido de posibles colisións; así o indica a súa superficie, sen moitos cráteres. "Xa sabiamos da existencia de moitos asteroides, pero todos foron cociñados pola calor e a proximidade do Sol durante miles de millóns de anos. Este é o primeiro asteroide en cru que puidemos observar: conservouse no mellor conxelador que hai", explica a autora principal do traballo.

Cando os planetesimales, na súa maioría corpos xeados, abandonan a nube Oort e aproxímanse ao Sol, a calor evapora o xeo e fórmase un cometa con cola. Este, en cambio, carece dela. Foi a evidencia que indicou aos investigadores que se atopaban ante algo substancialmente distinto cando o telescopio Pan-STARRS1 observouno como un débil cometa activo a unha distancia que dobra a que separa o Sol da Terra. Como resultado, bautizóuselle como un cometa Manx, polo nome dado a esta raza de gatos sen cola. "Do estudo da súa órbita sabemos que este obxecto procede da nube Oort e da luz que se reflicte na súa superficie concluímos que a súa natureza é rochosa. É unha sorpresa, porque os cometas que proceden de alí normalmente están feitos de xeo. Podemos dicir que se trata dunha roca primitiva", asegura esta investigadora.

As colisións que pode experimentar o cometa a medida que se penetra de novo no centro do Sistema Solar son pouco probables a curto prazo e a luz do Sol non terá tempo de producir nel case ningún efecto.

FONTE: Xornal El Mundo/Ciencia