O CAMIÑO DE SANTIAGO: A LENDA DA TUMBA.

Despois da morte do apóstolo Santiago, por decapitación no ano 44 da nosa era, os discípulos de Santiago, Atanasio e Teodoro, meteron o seu corpo nun sarcófago de mármore, e este nunha barca, tendo por único timomel a Deus.  A embarcación surcou o mar ata Gallaecia e remontou o río Ulla ata chegar a Iria Flavia.

Alí, segue a contar a lenda, os discípulos chegaron ante unha gran matrona da época, habitante dun castro, chamada Lupa, para pedirlle un anaco de terra para soterrar ao seu mestre. A raíña Lupa finxíu entender o pedido e dixo: "Collede os bois que teño naquela montaña, xunguilos ao meu carro, traede o corpo do voso mestre e construíde a tumba no sitio que queirades". A raíña sabía que non  eran bois, senón touros bravos que atacarían. Os discípulos foron á montaña e atoparon un dragón que os atacou. Eles fixeron a sinal da cruz e o dragón patíuse en dúas metades. Viñeron despois os touros bravos, coa intención de atacalos, pero volvendo facer a sinal da cruz, volvéronse mansos. Antes de marchar da montaña puxéronlle por nome a aquel lugar Pico Sacro. Ao comtemplar Lupa a morte do dragón e ver mansos aos touros creeu na misión relixiosa daqueles homes e o misterio que o corpo de Santiago encerraba. Decidíu enton concederlles o lugar para o enterramento. Puxeron o corpo sobre o carro, xunguiron os touros e deixaronos camiñar libremente. Andadas tres leguas os animais paráronse. Era o lugar asinado pola raíña Lupa. Este lugar recibíu o nome de  "Liberum domun" ou Libredón. A raíña Lupa convertíuse ao catolicismo.

Pero a súa tumba foi olvidada ata que, no ano 813, o ermitán Pelaio víu un resplandor no  campo, no lugar onde se atopaba a tumba do Apóstolo. Iluminouse co resplandor  dunha estrela, feito do que derivou o nome de Campus Stellae (Compostela). Pelaio avisou ao obispo de Iria Flavia, Teodomiro, que destapou o sarcófago. Na lápida había unha inscripción que indicaba quen se atopaba alí enterrado. O obispo confirmou, tras algunhas investigacións, que verdadeiramente se trataba do Apóstolo Santiago. Informaron do feito ao rei Alfonso II, que acudíu ao lugar e proclamou ao Apóstolo Patrón do Reino, e construíuse alí un santuario. Hoxe é a catedral de Santiago de Compostela.

3 comentarios

[jose - 18 de enero de 2015 - 20:41]

GRAZAS E A PRIMEIRA PAAXINA EN GALEGO E INFORMACION MOI BOA

[maria - 16 de octubre de 2013 - 11:25]

grazas pola información e moi boa.

[Joana Domènech - 29 de febrero de 2012 - 12:08]

Entiendo, pues que los restos del apostol se hallaban dentro de un sepulcro de mármol del siglo I. La arqueta de orfebrería que se ve en la foto, aparentemente de estilo románico, sustituyó al sepulcro? O bien el sepulcro de mármol está en su interior? ¿Podría aclarar en que época se añadió la arqueta, entonces? Para un trabajo del instituto necesitaría saber aproximadamente qué aspecto tenía la tumba y el templo hacia el año 1000, antes de la construcción de la gran iglesia románica, podía usted proporcionarme alguna información al respecto? Le estaría muy agradecida.