ANTOINE LAVOASIER: DA REVOLUCIÓN CIENTÍFICA Á GUILLOTINA

Lavoasier e a asúa morte na guillotina / Imaxe: creoquelose.wordpress.com e wolframio1783.blogspot.com

Antoine-Laurent de Lavoisier (1743-1794) químico, biólogo e economista francés.  Foi un dos protagonistas principais da revolución científica que conduciu á consolidación da química, polo que é considerado o fundador da química moderna. As súas aportaciós son innumerables: estudos sobre a  oxidación dos corpos, a introdución do concepto de medida, a elaboración dun sistema lóxico de nomenclatura, o fenómeno da respiración animal, a análise do aire, a lei de conservación da masa ou lei  Lomonósov- Lavoisier,​ a teoría  calórica, a combustión, e os seus estudos sobre a  fotosíntesis.

Os historiadores da Ciencia conclúen que o seu "Tratado elemental de Química" pode ser considerado o primeiro texto da química moderna. Foi publicado en 1789, cuatro meses antes del inicio de la Revolución Francesa.

Pero a súa indiscutible intelixencia non estivo rifada coa súa inxenuidade. Lavoisier cometeu dous grandes erros que terían consecuencias funestas para a Ciencia en xeral e para el en particular.

O primeiro cometeuno en 1768, algúns días despois de ser elixido membro da Academia de Ciencias, cando mercou un terzo das accións do  Fermier Xeral  Baudon na  Ferme  Générale. Basicamente tratábase dunha compañía privada que desde 1726 administraba, por conta do rei de Francia, a recadación e imposición dos impostos indirectos da coroa francesa. Como é fácil entender esta institución non contou coas simpatías dos revolucionarios.

O segundo e, definitivo, erro, cometeuno cando denegou a Jean- Paul  Marat (1743-1793) a entrada na honorable Academia das Ciencias Francesas. Antes do inicio da Revolución Francesa, Marat estudara medicina en Francia e traballado como médico durante un tempo en Inglaterra e en París, período durante o cal se interesou en especial polas propiedades  curativas da electricidade.

Foi durante esta época cando levou a cabo un estudo sobre o fluído ígneo, que segundo  Marat podía observarse mediante determinados experimentos. Tratábase dun tema rodeado de gran polémica dentro da comunidade científica e sobre o cal  Lavoisier non escatimou en descualificacións cara a  Marat.

En 1791  Marat tomouse o desquite. No seu xornal escribiu un artigo no que atacaba a  Lavoisier: "Denuncio ao  corifeo dos  charlatáns, ao mestre  Lavoisier, fillo dun  terrateniente acaparador, aprendiz de químico (…) membro da Academia das Ciencias, desleal administrador da Comisión Alimenticia de París, e o maior intrigante da actualidade".

A situación do científico non podía ser peor. Non tardou en ser desaloxado do seu laboratorio e encerrado en prisión. Acusábaselle, principalmente, de ser un recadador da Coroa francesa.

Durante o proceso xudicial  Lavoisier alegou que non era un recadador, o cal non era totalmente certo, senón un científico. O xuíz revolucionario contestou enerxicamente cunha frase que pasou á historia: "A República non necesita científicos".

Despois dun longo sumario, o 8 de maio de 1794 foron  guillotinados na Praza da Revolución, actualmente Praza da Concordia, vinte e oito membros da  Ferme  Générale, entre eles  Lavoisier.

O matemático Joseph-Luois Lagrange (1736-1813) en relación coa morte de  Lavoisier dixo: "Só fixo falta un instante para cortarlle a cabeza, pero Francia non será capaz de producir outra semellante nun século".

FONTE: Pedro Gargantilla/abc.es/ciencia