Ignaz Semmelweis, o médico que acabou nun manicomio por insistir en lavar as mans
Este médico húngaro propiciou que, co seu método para lavarse as mans, salvásense miles de vidas de parturientes e recentemente nados hai xa 150 anos ao evitar a transmisión de infeccións como a febre puerperal. Na súa época, as súas ideas foron deostadas e foi tachado de charlatán, pero a historia demostrou que o seu xesto marca a diferenza.
Actualmente todos somos conscientes da importancia que ten lavarse as mans para previr infeccións. Pero un xesto que agora nos parece tan lóxico (e que salvou tantas vidas), non o era hai apenas 150 anos.
O autor desta brillante e marabillosa idea foi un médico húngaro de orixe alemá chamada Ignaz Philipp Semmelweis. Nado o 1 de xullo de 1818, este médico é mundialmente coñecido como "o salvador das nais", xa que foi el quen descubriu que desinfectarse as mans antes de tratar ás parturientes diminuía drasticamente os casos de morte de mulleres e recentemente nados por mor da febre puerperal.
En 1847, Semmelweis propuxo aos seus colegas lavarse as mans antes de atender ás pacientes no hospital obstétrico de Viena onde exercía, xa que as cifras de mortes de mulleres que acababan de dar a luz eran aterradoras. Pero a pesar de demostrar a eficacia do seu método, xa que as mortes diminuían drasticamente tras un minucioso lavado de mans, as súas ideas foron deostadas polos seus colegas, que o tacharon de tolo e de charlatán. Ademais, xamais lle perdoaron que dalgún modo acusáseos de ser os responsables da morte dos seus pacientes.
Ao final, foi despedido e anos despois caeu nunha profunda depresión. Deuse á bebida, e o seu comportamento errático preocupou aos seus achegados e á súa esposa, que creron que estaba a perder a razón (díxose que talvez padecía de demencia precoz ou Alzheimer). Ao final, en 1865, Semmelweis foi internado nun hospital psiquiátrico onde morreu dúas semanas despois do seu ingreso por mor dunha septicemia, aos 47 anos.
Os métodos das institucións mentais da época eran brutais, e os enfermos eran sometidos a toda clase de tratamentos como duchas con auga fría e purgas con aceite de rícino. Os internos tamén recibían malos tratos por parte dos gardas. Ao parecer, é o que lle sucedeu a Semmelweis: tras sufrir unha malleira, unha das feridas infectouse e acaboulle causando a morte.
FONTE: historia.nationalgeographic.com.es Imaxe: The granger Colletion, New York
0 comentarios