CABANA DE BALIEIROS

 

Hai uns días, unha compañeira de traballo, Olga, deixoume este libro. Nun primeiro momento pareceume, polo seu formato, un comic, pero cando escomencei a lelo mudei totalmente de opinión. "CABANA DE BALIEIROS" é o título da primeira novela gráfica de Tokio (Alfredo López Fernández, Vigo 1964, o ano dos xogos olímpicos de Toquio).

Cabana de Balieiros é unha vila imaxinaria, sen dúbida inspirada non nunha senón en varias localidades da Costa da Morte, nos tempos en que aínda quedaban baleas nos nosos mares. Esta vila e das que agochan segredos. Moitos deles son misterios que levan e traen as mareas. Algúns afúndense, e outros saen á superficie cando ninguén o espera. Un novo párroco chega á vila, e atópase cunha igrexa abandonada e un mundo que lle descubrirá as historias que fermentan na terra, fillas do salvaxe vento que trae o mar. Unha terra de costumes ancestrais, onde os máis puros instintos humanos xeran o ritmo da vida e marcan o propio destino dos seus habitantes, e levan algúns ao naufraxio da súa propia alma.
Unha historia que, con certa intriga, achéganos ao contexto social do século XIX, desde a mirada dun autor que, fundamentalmente e por riba de todo, é un defensor da natureza e ten alma de mariñeiro.

Merece a pena lela e vela!