STEVIA

Stevia rebaudiana Bertoni / Imaxe: losproductosnaturales.com 

Cada día desaparece das nosas mesas máis azucre, fundamentalmente por causas relacionadas coa obesidade e diabetes, aínda que tamén pola cultura á figura corporal. Súplese fundamentalmente por sacarina e aspartamo, pero recentemente aparece nos supermercados a stevia, un edulcorante capaz de adozar os alimentos cunha potencia de 300 veces máis dulzor que o azucre común, sen achegas apenas calorías nin provocar unha elevación da glicemia en sangue, polo que se admitiría o seu uso en diabéticos.

Pero que é a stevia?

A planta Stevia rebaudiana Bertoni, comunmente chamada stevia ou estevia, foi mencionada por primeira vez polo botánico e médico español Pedro Jaime Esteve (1500-1556) que a encontrou no nordés do territorio que hoxe se chama Paraguai, por iso leva o seu nome o xénero no nome científico.  O resto do mesmo é na honra de dous científicos (Rebaudí e Bertoni) que a estudaron e clasificaron en primeiro lugar.

A stevia é un pequeno arbusto herbáceo que non adoita superar os 80 cms de alto, de folla perenne, e da familia dos crisantemos. A súa folla  é a parte máis doce da planta e onde residen as súas propiedades terapéuticas. As flores   son pequenas e brancas, e non demasiado vistosas. As sementes desta planta son aquenios moi lixeiros que son diseminados polo vento e teñen unha capacidade de xerminación mais ben escasa.

A pesar de que a stevia estívose a vender en Xapón durante case 40 anos, non foi senón ata 2008 que en Estados Unidos se aprobaron os produtos con esta planta como un aditivo da comida. Na Unión Europea non foi senón ata 2011.