ARQUIVO MUNDIAL DO ÁRTICO

 

A idea, recompilar todo o saber da Humanidade, ou polo menos o esencial, e preservala para que non se perda non é nova. Foi a intención dos enciclopedistas do século XVIII e era o obxectivo da mítica Biblioteca de Alexandría. Pero nin os empelucados filósofos da Ilustración nin os esforzados copistas aos que Ptolomeo I encargou salvagardar o saber helenístico, contaron coa tecnoloxía e as posibilidades do coñecido como Arquivo Mundial do Ártico, un refuxio inexpugnable nunha illa norueguesa onde xa repousan, entre outros datos, unha copia do berro de Edward Munch e algúns dos goles conseguidos na súa carreira por Pelei.

Rune Bjerkestrand, fundador do arquivo, cre que o seu proxecto é necesario porque: “xeramos tanta información e o mundo móvese tan rápido, que creo que é importante asegurarnos de que a información, as obras de arte, a literatura relevante, presérvese para o futuro. Porque sen pasado non hai futuro”. A idea de crear un lugar seguro que funcionase como un xigantesco disco duro onde gardar datos importantes, xurdiu como imitación ao Banco Mundial de Sementes situado no arquipélago de Svalbard, un espazo que aloxa nunha antiga mina ao redor de 500 millóns de sementes para preservar a biodiversidade do planeta en caso de desastre.

Situado no mesmo lugar, o Arquivo do Ártico, do mesmo xeito que o seu irmán maior, o banco de sementes, está preparado para resistir catástrofes naturais, conflitos armados e ciberataques posto que a información almacenada non se atopa en rede. Os documentos gárdanse nun formato de película desenvolvido pola compañía norueguesa Piql que pode resistir máis de 500 anos sen corromperse. O arquivo inaugurouse oficialmente en marzo de 2017 (os arquivos nacionais de Brasil e México atópanse entre os primeiros datos almacenados) e actualmente está a disposición das institucións, os gobernos e as empresas que queiran preservar información a moi longo prazo (e de forma moi segura).

Por suposto queda moito camiño por percorrer e hoxe en día o que garda o Arquivo do Ártico está moi lonxe de ser un compendio do saber humano. Pero Bjerkestrand é optimista: “creo que poderá converterse nunha institución na que organizacións a nivel mundial confiarán para depositar os seus recordos importantes e os seus momentos históricos, e así conservalas para as futuras xeracións”.

FONTE:José L. Álvarez Cedena/Xornal El País