SISTEMA INTERNACIONAL DE UNIDADES (SI)

O Sistema Internacional de Unidades (abreviado SI, do francés Système international d’unités) é un sistema constituído por sete unidades básicas: metro, quilogramo, segundo, kelvin, amperio, mol e candea, que definen ás correspondentes magnitudes físicas fundamentais e que foron elixidas por convención.

Símbolo	Nome	Magnitude
s	segundo	tempo
m	metro	lonxitude
kg	kilogramo	masa
A	amperio	corrente eléctrica
K	kelvin	temperatura termodinámica
mol	mol	cantidade de sustancia
cd	candela	intensidade luminosa

O segundo (s). Tradicionalmente, é definido como unha das 86.400 partes nas que se divide o período de tempo que tarda a Terra en dar unha volta sobre o seu eixo imaxinario (período tamén chamado día), mais a definición oficial de segundo é a duración equivalente a 9.192.631.770 períodos de radiación correspondente á transición entre os dous niveis hiperfinos do estado fundamental do isótopo 133 do átomo de cesio, medidos a 0 kelvin.

O metro (m). Definiuse inicialmente como a 10.000.000 parte do cuadrante do meridiano terrestre, mais actualmente, o metro defínese como a lonxitude do traxecto percorrido pola luz no baleiro durante un intervalo de tempo de 1/299.792.458 de segundo (Unidade de Base ratificada pola 17ª CGPM - 1983.)

O quilogramo (kg). Todos temos unha idea intuitiva da masa como a cantidade de materia que hai nun obxecto; pero esta noción é enganosa por imprecisa, pois se pode confundir coa cantidade de sustancia. E, por outra banda, tamén é frecuente confundir a masa co peso, posto que vivimos inmersos no campo gravitatorio terrestre e percibimos a masa dos obxectos (e do noso propio corpo) sobre todo polo seu peso. A nivel coloquial é frecuente confundir masa e peso, como cando se di que algo pesa 10 quilogramos, cando en realidade habería que dicir 10 kilopondios: o quilogramo é a unidade de masa, e o kilopondio é a forza con que a Terra atrae un obxecto de 10 quilogramos de masa. A masa defínese en relación coa inercia: é aquela propiedade dun obxecto físico que determina a súa aceleración ao ser sometido a unha forza (de acordo coa fórmula F = m.a).

En canto á cantidade de sustancia, outra das magnitudes fundamentais, é o número de entidades elementais (normalmente átomos ou moléculas, aínda que tamén se pode tratar de ións, electróns ou outras partículas). A unidade é o mol, que é a cantidade de sustancia que ten un número de entidades elementais igual ao de átomos que hai en 12 gramos de carbono-12. Ese número é o coñecido como número de Avogadro, aproximadamente 6,022 x 10²³. Un mol dun elemento é o seu peso atómico expresado en gramos e, por tanto, nun mol de calquera elemento hai o mesmo número de átomos (o número de Avogadro). Por iso os moles utilízanse sobre todo para axustar as recciones químicas, xa que indican as cantidades dos distintos elementos que interveñen nunha reacción ou unha fórmula; así, posto que o dióxido de carbono é CO₂, un mol de CO₂ (44 gramos) fórmase combinando un mol de carbono (12 gramos) con dous moles de osíxeno (2 x 16 = 32 gramos). Por iso a cantidade de sustancia denomínase tamén “cantidade química”.

O kelvin (k). O cero kelvin é o cero absoluto, a temperatura á que cesan completamente os movementos moleculares. Un kelvin é a fracción 1/273.16 da temperatura termodinámica do punto triplo da auga (0.01°C).

A candea (cd) debe o seu nome a que é aproximadamente igual á intensidade luminosa dunha vela común, a sesaxésima parte da luz emitida por un centímetro cadrado de platino puro en estado sólido á temperatura do seu punto de fusión (2046 K).

O amperio (A), é a intensidade dunha corrente eléctrica dun culombio por segundo, sendo o culombio equivalente á carga eléctrica duns 6,24 x 10¹⁸ electróns.

FONTE: Carlo Frabetti/elpais.com/ciencia e gl.wikipedia.org