VIAXE Á SABEDORÍA DAS XENTES DO DESERTO

 

Baixo o aparente baldío do deserto, o xornalista Josto Maffeo ve brotar todas as súas bondades. Define o ceo nocturno do Sahara como “a ‘Capela Sixtina’ do universo”; reivindica a descoñecida pluralidade das súas terras, e concede o don da xenerosidade e a sabedoría ás xentes que as habitan. “Máis aló da postal da palmeira e as dunas hai xente leal que che daría a metade da súa pinga de auga se puidese”, asegura o tamén viaxeiro.

Durante catro décadas Josto Maffeo compaxinou o seu traballo como correspondente na península ibérica para Il Messaggero de Roma con continuas expedicións ao deserto africano. O xornalista aterrou en España para contar a Transición e quedou para relatar aos italianos - en prensa, radio e televisión - a transformación do país. Desde o que recoñece como “privilexio de correspondente” fíxose un oco en diferentes espazos informativos españois: colaborou no ‘Informativo matinal’ de Radio Televisión Española, no programa televisivo ‘A mirada crítica’ de Telecinco, ou en ‘Non é un día calquera’ en Radio Nacional de España.

Pero a súa gran paixón ten nome de deserto e é o obxecto do libro coescrito coa xornalista Anxos Branco: ‘Sahara, unha viaxe á sabedoría das xentes do deserto’. Nel, Maffeo comparte as súas experiencias e aventuras e introduce a algún dos personaxes que coñeceu durante as súas viaxes. Ademais, conta o seu labor solidario no terreo, que lle valeu multitude de recoñecementos como a honra de Caballero da Orde da Estrela da Solidariedade Italiana. “Creo que educar sen viaxar un pouquiño, sen afastarse un pouco de onde un vive habitualmente e confrontar outras maneiras de vivir e de pensar, queda nunha pobre experiencia”, conclúe.