A HISTORIA DO CLIP

O noruegués Johan Vaaler, quen levou a fama internacional de ser o inventor do clip, e uns modernos clips de cores / Wikipedia/Adobe Stock

Unha das iconas da nosa cultura é un arame de metal con dúas paralelas unidas con puntas ovaladas, un adminículo que permite exercer presión sobre documentos de papel sen danalos. Nin internet, coa súa poder innovador, nin todos os algoritmos xuntos puideron relegar ao clip ao recuncho do esquecemento. E iso a pesar de que se trata dun simple arame, iso si, sabiamente dobrado.

Pero a xurisdición do clip non remata no perímetro do papel, este invento soubo adaptarse aos tempos modernos: converteuse na icona do arquivo adxunto dun correo electrónico e o seu uso vólvese imprescindible cando o que queremos é abrir a ranura da tarxeta SIM dun Smartphone.

Quizais o máis sorprendente de todo é que o clip é un invento decimonónico. Foi un americano, Samuel B. Fay, o que realizou o primeiro deseño do clip do que se ten noticia. Co seu invento pretendía substituír os alfinetes que se empregaban para fixar pedazos de papel á roupa, para que non deixasen a máis «leve traza nela ao retiralos». O invento de Fay equivalía, salvando as distancias, ao que podemos atopar actualmente nas camisas que se comercializan encartadas.

A patente daquel curioso invento foi rexistrada co número 64.088 un 23 de abril do ano 1.867, data na que, por certo, todos os anos celebramos o día da secretaria no noso país.

No ano 1.893 a empresa neoiorquina Cushman & Deninson, especializada en subministracións de material de oficia, celebrou aos catro ventos que o revolucionario invento cumprise o seu primeiro cuarto de século lembrando os seus dúas principais virtudes: "non mutile os seus papeis con alfinetes ou pasadores, coide os seus dedos". E é que, se botamos a vista atrás, o antecesor do clip era un simple alfinete, un adminículo que ou ben rachaba os papeis ou ben danaba as xemas dos dedos.

Foi precisamente esa compañía a que rexistrou en 1.904 o deseño do clip tal e como o coñecemos nestes momentos, e fíxoo co nome de Gem clip (o clip de xema). Desde entón, e xa pasaron máis de cen anos, non se modificou un chisco o seu deseño, unicamente hase recuberto o metal con plásticos de cores para facelo máis vistoso.

Anuncio do clip Gem de Cushman & Denison, de 1893  / Wikipedia

A pesar de todo, foi un noruegués, Johan Vaaler (1866-1910), o que se levou a fama internacional de ser o inventor do clip. É certo que deseñou un novo modelo de clip, pero era totalmente rectangular e moito menos funcional, xa que fatáballe a última volta do Gem clip.Vaalar, xa o vimos, non foi o primeiro e, ademais, fíxoo peor, pero a localidade norueguesa de Sandvika lembra o seu invento exhibindo con orgullo un clip xigante de sete metros de altura. Ademais, en 1.999 o goberno de Noruega emitiu un selo conmemorativo no que aparecía Vaaler co clip de xema. E é que xa se sabe, uns cardan a la e outros levan a fama.Foi tamén neste país escandinavo onde o clip adquiriu unha connotación especial: simbolizou a desobediencia fronte á ocupación nazi. E é que desde antes da Segunda Guerra Mundial este país era o encargado de fornecer de ferro a Alemaña, especialmente desde o porto de Narvik, polo que os aliados prepararon un plan para cortar a subministración do mineral. Os detalles da operación foron interceptados pola contraespionaxe alemá e Hitler ordenou a invasión inmediata do país nórdico.Durante a ocupación xermana prohibiuse, baixo pena de morte, calquera tipo de distintivo coa bandeira nacional de Noruega ou do rei Haakon VII, que se atopaba no exilio. Ata ese momento os noruegueses adoitaban levar na lapela botóns coa inscrición «H7», en clara referencia ao soberano.Como substituto, e a modo de rebeldía, os estudantes universitarios comezaron a levar un simple clip prendido na roupa, un distintivo que xa fora utilizado con anterioridade pola resistencia francesa.

FONTE: Pedro Gargantilla/abc.es/ciencia