Por que se di que os gatos teñen 7 vidas?

O mito de que os gatos teñen 7 vidas fai referencia a que estes ánimales son tan áxiles e rápidos, que logran escapar de perigos que outras especies non serían capaces de esquivar.

É coma se tivesen unas cantas vidas extra, máis concretamente seis (8 noutros países, como os anglosaxóns), o que, obviamente, non é certo.

En 1987 levou a cabo un estudo en Nova York no que se demostrou que o 90% dos gatos que se precipitaron dun edificio alto sobreviviron.

O estudo realizouse a partir de máis de 130 felinos que ingresaron a unha clínica veterinaria de emerxencia tras sufrir unha caída desde unha gran altura. Dos milagrosos sobreviventes só un 37% necesitou tratamento de emerxencia para seguir con vida. Un deles precipitouse desde 32 pisos ao chan: partiuse un dente e sufriu un colapso pulmonar. Ás 48 horas xa estaba de volta en casa.

Este tipo de fazañas son as que deron ás ao famoso mito -falso- de que os gatos teñen sete vidas ou nove.

É outro dos atributos, este real, que se lle atribúen aos gatos. A capacidade dos felinos domésticos para descender no aire coas patas cara abaixo e sobrevivir ás caídas desde grandes alturas desconcertou aos científicos durante bastante tempo. Esa habilidade para caer de pé é ao seu reflexo de enderezamento. A alturas moderadas, xeralmente entre 1,5 e 6 metros, teñen tempo suficiente para reaccionar e axustar a súa posición

En última instancia, os físicos déronse conta de que o secreto do xiro do gato no aire estaba escondido na mecánica dun corpo que se deforma cun momento angular variable, cuxas leis usa o gato, de maneira correcta, dobrando as costas.

A supervivencia dun gato antes descrita que cae desde unha altura de 32 pisos resulta asombrosa, se comparamos a mesma situación para un humano: as posibilidades de morrer dunha persoa aparecen a partir do terceiro piso, e no quinto piso xa se volven moi grandes.

O físico John Challis, da Universidade de Pensilvania estudou tres variables: a aceleración ao caer desde unha altura, a absorción de impactos das patas ao contacto coa superficie, e a forza dos ósos e as articulacións dun gato. Descubriu que o sistema musculoesquelético dos gatos, en media, experimenta cargas menos específicas durante unha caída en comparación con animais máis grandes, como os humanos.

O autor conclúe que unha combinación da redución da velocidade de aterraxe debida á aerodinámica, unida ás propiedades de resorte das patas do gato e á relación entre a masa do corpo e o diámetro do óso, danlle ao gato a capacidade de sobrevivir a caídas desde grandes alturas.

O número 7 sempre foi considerado desde a antigüidade unha cifra máxica, un número de boa sorte. E se hai algún animal que teña tanta sorte para escapar de situacións perigosas ese é o gato. Por iso é polo que se lle adxudicou esta esotérica cifra. En culturas latinas, o sete mantén ese punto de simboloxía: se rompe un espello, terás sete anos de mala sorte; os días da semana son sete, as notas musicais tamén, igual que os pecados capitais, as marabillas do mundo ou o número de arcanxos.

Nos países anglosaxóns, con todo, os gatos teñen nove vidas. Neste caso a resposta atópase na mitoloxía exipcia: Ra (o deus solar) viaxou aos inframundos adoptando a forma dun gato e dotouse de nove vidas, unha por cada deidade. Como o gato era considerado un animal sacro no Antigo Exipto e tendo en conta as súas sorprendentes habilidades para burlar a morte, creouse o mito de que tiña nove vidas, como clara referencia ao deus Ra.

FONTE: M. C. /farodevigo.es   Imaxe: FDV