URSA MAJOR (A OSA MAIOR)

Osa maior / Imaxe:coompu.net

Moitas persoas consideran que a Osa Maior é unha constelación, pero, de feito, é un asterismo. Un asterismo é un conxunto de estrelas que vistas dende o ceo da Terra parecen formar unha figura pero que a diferenza dunha constelación non ten un recoñecemento oficial por parte da comunidade científica. Polo tanto é un patrón de estrelas no ceo que tamén se compón de estrelas que non están fisicamente relacionadas entre si e poden ter grandes distancias de separación. Un asterismo pode estar composto por estrelas dunha ou máis constelacións (no caso da Osa Maior, componse enteiramente das sete estrelas máis brillantes da constelacion "Great Bear").

Cinco das estrelas do Carro están no núcleo da Asociación estelar da Osa Maior, as dúas dos extremos, Dubhe e Benetnasch (Alkaid), non son parte da agrupación e móvense na dirección oposta. En relación coas cinco do centro, móvense cara a abaixo e cara á dereita sobre o mapa. Isto cambiará a forma do Carro, co corpo abríndose e o mastro facéndose máis curvo. Nuns 50.000 anos, o Carro xa non existirá tal e como o coñecemos.

Mitoloxía da Osa Maior

Aínda que para os exipcios a constelación da Osa Maior ou Ursa Major representaba a silueta dun xabaril e mesmo un hipopótamo para outras civilizacións, é a osa co animal que máis se asociou este asterismo ao longo dos tempos entre xentes que nunca mantiveron contactos entre si, como árabes, fenicios e iroqueses (estes de Norteamérica).

Di a mitoloxía grega que o gran deus Zeus se encaprichou coa ninfa Callisto da deusa Diana, da cal se disfrazou Zeus para achegarse á ninfa ata conseguir facer o amor con ela. Como Callisto quedou embarazada e Diana deuse conta do acontecido cando tomaba un baño con todas as súas ninfas, apartouna del. Hera, a esposa de Zeus escoitou que Callisto parira ao seu fillo Arkas, polo que nun ataque de celos, a converteu nun oso.

Anos despois, Arkas encontrou un oso ao que, por medo, intentou matar. Zeus, sabendo que se trataba de nai e fillo, tomounos e colocou entre as estrelas como dúas resplandecentes e veciñas constelacións. Hera, enfadada por isto, somerxeuse no océano en busca de Thethys e Oceanos, aos que contou a historia e pediu un favor: que o oso (a constelación Ursa Major) nunca tocase a auga. Por iso, segundo a mitoloxía, o Grande Oso nunca toca o horizonte. (Metamorfose, libro II, de Ovidio).

FONTE:mallorcaweb.net / coompu.net