O VÁTER ÉNCHESE DE LIXO

850.000 móbiles caen ao váter ao año no Reino Unido / Imaxe:movilae.com

Toalliñas, tampóns, lixivia, medicamentos, pinturas, restos de comida, etc. A lista de residuos que rematan no váter e que non deberían botarse é cada vez maior e, como consecuencia, o seu impacto ambiental e económico. Así o sinalan os responsables dos sistemas de depuración de augas residuais. Segundo a Asociación Española de Abastecementos de Auga e Saneamento (AEAS),  "a achega de material artificial (nin residuos orgánicos nin excretores humanos) é de 25 gramos por habitante e día en peso húmido, un 20% da carga contaminante total achegada" . As consecuencias ambientais e económicas dese lixo impropio son considerables.  Os residuos biodegradables pódense depurar, pero xeran maiores custos e un maior consumo enerxético, co conseguinte dano ambiental indirecto. Os residuos químicos, de difícil depuración, son os máis perigosos porque provocan problemas finais en ríos e mares.

Residuos que non hai que tirar polo váter:

* Toalliñas "hixiénicas" ou húmidas, compresas, tampóns, cueiros, algodóns e outros materiais de celulosa ou téxtil similares, así como preservativos: os máis visibles e vertidos en máis cantidade. Non son os máis perigosos para o medio, pero producen diversos atoamentos, danos e maior consumo enerxético nos sistemas de saneamento. 

* Lixivia, amoníaco e ácido clorhídrico: poden oxidar a materia orgánica ou matar unha persoa con só 40 ml nun litro de auga de ácido clorhídrico.

* Fármacos, cosméticos e drogas: a Unión Europea (UE) está introducindo limitacións nestas substancias, xa que en baixos niveis provocan aos organismos acuáticos problemas de crecemento, desenvolvemento, disfuncións sexuais e taras xenéticas.

* Pinturas e disolventes: os seus compoñentes químicos poden ser moi tóxicos.

* Xabóns e deterxentes: teñen fosfatos que, vertidos na auga, provocan o crecemento de algas en prexuízo doutras formas de vida. As depuradoras necesitan uns procedementos químicos moi custosos para eliminalos.

* Trituradores de lixo: utilízanse para desbotar polo vertedeiro os residuos orgánicos en vez de polo cubo de lixo. Esta mala práctica contamina as augas residuais, sobrecarga as depuradoras e atasca as redes de rede de sumidoiros.

* Aceites vexetais usados: provocan unhas "bólas de graxa" que atascan os colectores e dificultan a saída dos gases, de maneira que producen malos olores nas cidades.

* Graxas alimentarias e aceites usados de automoción: teñen maior capacidade de obstrución que os anteriores.

* Pesticidas e insecticidas: posúen cloro, xofre e sulfato de cobre, provocan as máis altas taxas de emisións a colectores e saneamentos públicos.

* Equipos para reducir o cal e outros sales na auga de consumo público: cada vez máis utilizados, incrementan a concentración de sales con problemas na depuración e na vertedura ás canles da auga depurada.

Como desfacerse ben dos residuos impropios do WC:

Á hora de desfacerse destes residuos, o mellor sería empregar os sistemas habituais de reciclaxe:

* Produtos e substancias químicas perigosas: deberían almacenarse e entregarse nun Punto Limpo.

 * Medicamentos: nos puntos de recollida SIGRE, situados nas farmacias. Aceite usado: o aceite pódese reciclar e cada vez máis cidades ofrecen colectores específicos para iso.

* Residuos orgánicos: por un lado, poderíase separar o lixo que poida compostarse; e, or outro lado, poderíase poñer no cuarto de baño unha papeleira para unir logo ao resto de lixo orgánico producido na casa e depositala no colector correspondente.

FONTE: Revista Consumer/Medio Ambiente