PAPPOCHELYS, O ANTEPASADO DAS TARTARUGAS

Reconstrucción del cuerpo de Pappochelys / Rainer Schoch

Durante moito tempo, a orixe e a evolución temperá das tartarugas foi un dos temas da zooloxía que xerou maior polémica. A falta de fósiles que permitisen explicar a transición dende os exemplares primitivos ata os actuais, xunto coa diversidade de opinións entre paleontólogos e expertos en evolución molecular contribuía a alimentar a controversia.

Estas diferenzas soluciónanse co estudo publicado na semana pasada en Nature no que se presentan os fósiles de Pappochelys, unha tartaruga primitiva encontrada no lago Vellberg (Alemaña) de 20 cm de longo e que data de hai uns 240 millóns de anos, do Triásico medio.

Pappochelys non tiña cuncha pero, no seu lugar, contaba con costelas anchas, características de criaturas da liñaxe das primeiras tartarugas, e unha serie de ósos ao longo do seu ventre. Non obstante, entre as súas características físicas, a clave encóntrase na presenza de diápsidas (pequenas aberturas que se encontran detrás da conca de cada ollo) no seu cranio.

“As tartarugas de hoxe en día non teñen tales aberturas polo que algúns paleontólogos pensaban que estas se desenvolveran a partir dos arcosaurios (dinosauros e aves)”, o coautor do estudo.

Deste modo, as diápsidas dan a razón á hipótese dos evolucionistas moleculares que sostiñan que estes réptiles procedían da familia dos lepidosaurios (lagartos e serpes) que actualmente presentan estes orificios.

O achado dos fósiles permite ademais crear un vínculo entre os antecesores máis primitivos e os exemplares de tartarugas actuais. Segundo o estudo, a diferenza destes, Pappochelys presentaba unha ampliación na zona do ventre para permitir unha maior ampliación na zona das costelas, ao non ter desenvolvido cuncha.

Neste sentido, o estudo comenta que “este madeiro groso permitiu que os ósos e os nervios se fusionasen entre si, que é o que moitos embriólogos sosteñen como a orixe do desenvolvemento da cuncha das tartarugas”.

Os fósiles de Pappochelys encontráronse nos arredores dun lago, o que indica que as primeiras tartarugas habitaban zonas húmidas.

Para os investigadores, o esqueleto deste novo exemplar convérteo no intermediario perfecto entre o Eunotosaurus, a tartaruga máis antiga coñecida ata agora, de 260 millóns de anos de antigüidade, e as tartarugas posteriores.

FONTE: Xornal abc/ciencia