A TEORÍA DA RELATIVIDADE CONFIRMADA FÓRA DA NOSA GALAXIA

Galaxia ESO 325-G004, co anel de Einstein resultante da distorsión da luz dunha galaxia afastada / ESO/ESA/HUBBLE/NASA

Hai máis de 100 anos, Albert Einstein formulou a teoría da relatividade, agora, Observatorio Austral Europeo nun comunicado (ESO) confírmaa fóra da Vía Láctea.

O achado foi posible grazas para o efecto dunha das lentes  gravitacionales máis próximas, a galaxia ESO 325- G004 (a 450 millóns de anos luz da Terra), tan masiva que  distorsiona a luz doutra máis afastada situada a máis de 10.000 millóns de anos luz, creando un anel de Einstein (fenómenos que se produce por que galaxias masivas como a citada son tan grandes que cando a luz doutros obxectos para por elas, se  distorsiona o espazo e o tempo que as rodea).

Os resultados publicados recentemente en Science confirman que a gravidade a escala galáctica, é dicir, nun rango de distancias duns 6.000 anos luz ( 56.000 billóns de quilómetros), compórtase segundo o predito pola relatividade xeral de Einstein.

A teoría da relatividade xeral de Einstein predí que os obxectos  deforman o espazo-tempo ao seu ao redor, facendo que calquera luz que pase preto sexa desviada. O resultado é a lente  gravitacional, un efecto só perceptible con obxectos moi masivos.

Na actualidade coñécense unhas cen lentes  gravitacionales fortes, pero a maioría están demasiado lonxe como para poder medir con precisión a súa masa. A proximidade de ESO 325-G004 permitiu a medición deste fenómeno que pode ter importantes implicacións para os modelos de gravidade alternativos á relatividade xeral. Probar as propiedades de longo alcance da gravidade é de vital importancia para validar o noso modelo  cosmológico actual.

A relatividade xeral foi posta a proba con precisión a escalas do sistema solar, e estudáronse con moito detalle os movementos de estrelas ao redor do buraco negro do centro da Vía Láctea, pero previamente non se fixeron probas tan precisas a escalas astronómicas máis grandes.

A observación deste fenómeno foi posible grazas ao instrumento  MUSE, instalado no  Very  Large  Telescope que ten o Observatorio Europeo Austral (ESO) en Chile, e ao telescopio espacial  Hubble da NASA e a ESA. Ambos, permitiron medir de dúas formas diferentes a forza da gravidade.

En Chile, un da Universidade de  Portsmouth (Reino Unido) calculou a masa da galaxia máis próxima a través do movemento das súas estrelas. Posteriormente, a través do  Hubbe observaron o anel de Einstein e mediron a desviación da luz (e, por tanto, o espazo-tempo), desvíanse pola enorme masa de ESO 325-G004.

Estes achados poden ter importantes implicacións para os modelos de gravidade alternativos á relatividade xeral. Esas teorías predín que os efectos da gravidade na  curvatura do espazo-tempo dependen da escala. Isto significa que a gravidade debería comportarse de maneira diferente a escala de grandes distancias astronómicas con respecto ás máis pequenas do sistema solar. Pero o equipo investigador descubriu que é pouco probable que isto sexa así, a menos que estas diferenzas só se produzan a escalas de distancias de máis de 6.000 anos luz.

FONTE: elmundo.es/ciencia