EVIDENCIAS DEFINITIVAS DA PRESENZA DE AUGA XEADA NA SUPERFICIE DOS POLOS DA LÚA

A distribución do xeo da superficie no polo sur da Lúa (esquerda) e o polo norte (dereita) / NASA  

Un equipo de científicos observou directamente "evidencias definitivas" da existencia de auga xeada na superficie da Lúa nas zonas "máis escuras e frías das súas rexións polares", segundo informou a NASA na súa páxina web.

A maior parte do xeo recentemente descuberto sitúase á sombra de cráteres, onde as temperaturas máis altas nunca superan os -156 ºC, debido a que a pequena inclinación do eixo da Lúa fai que a luz solar nunca chegue a esas rexións.

Os devanditos depósitos están distribuídos de forma irregular e "poderían posiblemente ser antigos", segundo as observacións para as que se empregaron datos dun instrumento da NASA chamado  Moon  Mineralogy  Mapper (Cartógrafo Mineral da Lúa),  M3.

No polo sur, a maioría do xeo está concentrado nos cráteres do satélite terrestre, mentres que no polo norte a presenza de auga xeada está máis xeneralizada, pero escasamente estendida.

O equipo, dirixido por científicos das universidades estadounidenses de  Hawai e  Brown e de Centro de Investigación Ames da NASA identificaron "tres asinas específicas que definitivamente proban que hai auga xeada en superficie da Lúa".

O  M3, a bordo da sonda lunar india Chandrayaan-1 que foi lanzada ao espazo en 2008, estaba especialmente equipado para confirmar a presenza de xeo na lúa.

Este instrumento recolleu datos que non só captaba as propiedades reflectoras que se esperan do xeo, senón que tamén era capaz de medir, de forma directa, a forma inconfundible en que as súas moléculas absorben a luz infravermella, de maneira que podía diferenciar entre auga, vapor ou xeo.

A NASA lembra que observacións indirectas feitas anteriormente detectaron posibles signos de auga na superficie o polo sur da Lúa, pero eses datos tamén podían explicalos outros fenómenos, como un chan lunar que fose "inusualmente reflector".

Os expertos consideran que con suficiente xeo na súa capa máis superficial, a auga podería ser un recurso para futuras expedicións de exploración ou mesmo para permanecer na Lúa e mesmo sería máis accesible que a auga detectada baixa o chan do satélite.

Saber máis cousas sobre este xeo e como chegou ata alí e como interactúa con outros ambientes lunares máis grandes será "un enfoque crave para a NASA e os seus socios comerciais" a medida que se esforza "por regresar e explorar o noso veciño máis próximo, a Lúa", sinala a axencia estadounidense na súa web.

FONTE: elmundo.es/ciencia