O POLO NORTE SÉGUESE MOVENDO E XA ATRAVESOU O MERIDIANO DE GREENWICH
O campo magnético da Terra é xerado polo núcleo (en laranxa). Protexe a atmosfera fronte ao vento solar e a superficie dos raios cósmicos / ESA/ATG medialab / Vídeo: O rápido desprazamento do Polo norte magnético obriga aos científicos para facer cambios de urxencia
O interior da Terra está en constante movemento. No máis profundo existe unha xigantesca esfera metálica, composta por unha aliaxe de ferro e níquel. Está formada por un núcleo externo, que se atopa en estado líquido e que alcanza un radio de case 3.400 quilómetros. Dentro del hai un núcleo interno, sólido e duns 1.200 quilómetros de radio, que crese que vira lixeiramente máis rápido que o resto do planeta (fenómeno que coñécese como superrotación). De feito, sospéitase que os movementos de ambas as esferas xeran o campo magnético da Terra. Estes tamén parecen ser os responsables de que os polos se movan, de que se invistan ou de que a intensidade do campo magnético cambie co tempo. tendo en conta todo isto, parece claro que a estabilidade que se percibe na superficie é só un espellismo.
Esta semana, un equipo internacional de científicos presentou a última actualización do Modelo Magnético Mundial, de nome WMM2020, e que sucede a outro modelo publicado en febreiro diste ano. O WMM é un conxunto de simulacións que establecen e predín o estado do campo magnético do planeta e que son elaboradas pola Administración Oceánica e Atmosférica de Estados Unidos (NOAA) e o British Geological Survey. Esta última entrega mostra que o polo norte magnético atravesou o meridiano de Greenwich e que estase a desprazar cara a Siberia, despois de deixar atrás Canadá, a unha velocidade duns 40 quilómetros por ano.
Situación do polo norte magnético en 2020 / NOAA NCEI/CIRES
O mapa de 2020 mostra a situación do polo norte magnético ao nordés do meridiano de Greenwich. O modelo tamén mostra unha «zona de apagamento» ao redor da cal os compases deixan de ser fiables e comezan a fallar, por mor da proximidade ao polo norte.
Desde que os polos magnéticos foron descubertos en 1831, o polo norte moveuse uns 2.250 quilómetros. Curiosamente, nos últimos 20 anos, o polo norte moveuse especialmente rápido, por causas que non se coñecen: mentres que no ano 2000 movíase a uns 10 quilómetros por ano, nas dúas últimas décadas fíxoo a unha velocidade media anual de 55 quilómetros.
A priori, estas variacións non teñen ningún efecto que poida percibirse a primeira ollada, máis aló de que é necesario telas en conta para calibrar os GPS ou para renomear algunhas pistas de aeroporto cuxa designación depende da orientación.
O interesante é que agora mesmo descoñécese se estes movementos dos polos están relacionados co enfraquecemento que se está observando no campo magnético do planeta, ou se están a anunciar un investimento magnético, na que os polos norte e sur intercambiarán as súas posicións.
Os datos das simulacións foron recollida por satélites e 160 postos de observación terrestres. Os modelos publícanse cada cinco anos, pero en febreiro deste ano decidiuse adiantar a actualización por mor dos rápidos cambios experimentados no campo magnético. O modelo presentado esta semana describe cal será a situación en 2020 se todo vai como está previsto.
FONTE: abc.es/ciencia
0 comentarios