UN MUNDO EXTREMO DO UNIVERSO: WASP-189b

Parámetros clave do sistema planetario WASP-189 segundo o determinado pola misión de  exoplanetas Cheops da ESA / ESA

Desde que en 1995 descubríuse o primeiro exoplaneta, os telescopios acharon mundos de todo tipo e condición. E coa intención de ir aumentando a lista lanzouse a misión CHEOPS, que agora acaba de achar un dos planetas máis extremos xamais achados no Universo: un xigante  gaseoso máis grande que Xúpiter e que se atopa tan preto da súa estrela que a temperatura sobe ata converter o ferro a estado gasoso. As conclusións acábanse de publicar na revista Astronomy & Astrophysics.

Chamado WASP-189b, este mundo orbita a peculiar estrela HD 133112, unha das máis quentes que se sabe que é posuidora dun sistema planetario. O sistema WASP-189 está a 322 anos luz de distancia e atópase na constelación de Libra.

"WASP-189b é especialmente interesante porque é un xigante gasoso que orbita moi preto da súa estrela anfitrioa. Lévalle menos de tres días dar a volta, e está 20 veces máis preto dela que a Terra do Sol", apunta  a autora principal do estudo. Ademais, é 1,5 veces máis grande que Xúpiter, o noso mundo máis grande. A astrónoma afirma que os obxectos planetarios como WASP-189b son moi exóticos: "Teñen un lado de día permanente, que sempre está exposto á luz da estrela e, en consecuencia, un lado de noite permanente". Isto significa que o seu clima é completamente diferente ao dos nosos xigantes gasosos, Xúpiter e Saturno.

"Baseándonos nas observacións usando CHEOPS, estimamos que a temperatura de WASP-189b é de 3.200 graos Celsius. Planetas como WASP-189b denomínanse ’Xúpiter ultraquentes’. O ferro derítese a unha temperatura tan alta que mesmo se volve gasoso. É por iso que é un dos planetas máis extremos que coñecemos ata a data", afirma.

Como non podemos ver o planeta cos nosos telescopios, xa que está demasiado lonxe de nós e demasiado preto da súa estrela anfitrioa, os astrónomos teñen que utilizar métodos indirectos. Para iso, CHEOPS utiliza medidas de brillo moi precisas: cando un planeta pasa por diante da súa estrela mentres miramos desde a Terra, a estrela parece máis débil durante un breve período de tempo. Este fenómeno chámase tránsito. 

Pero as sorpresas non acabaron aí. O equipo tamén descubriu que o tránsito do xigante  gaseoso fronte á súa estrela mostra unha forma inclinada, é dicir, non viaxa ao redor do ecuador, senón dos polos da estrela.

Se a comparamos co noso Sol, presenta moitas diferenzas: A estrela é considerablemente máis grande que a nosa. Ademais máis de 2.000 graos Celsius máis quente que o noso Sol. Debido a que fai tanto calor, a estrela parece azul e non amarelo-branca como o Sol.

A pesar de que a misión CHEOPS só leva oito meses desde o inicio da súa viaxe, a sonda xa levou a cabo importantes descubrimentos. Trátase dunha misión da Axencia Espacial Europea (ESA) e Suíza na que participan 21 institucións científicas de dez países diferentes, entre os que se atopan dous investigadores do Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC). O obxectivo é o seguimento de exoplanetas previamente xa descubertos para analizar con precisión a súa densidade, o que resulta esencial para entender a súa estrutura e composición. Por exemplo, infórmanos de se son predominantemente gasosos ou rochosos ou, quizais, se conteñen océanos.

FONTE: abc.es/ciencia