ESPAGUETIZACION DUNHA ESTRELA POR UN BURACO NEGRO

Exemplo de espaguetización dunha estrela

A maioría das estrelas do noso universo morren por causas naturais: estalando as súas capas exteriores, mediante unha explosión que acaba en forma de supernova ou simplemente arrefriándose debido á falta de combustible.

Con todo, as estrelas que viven na zona interior da súa galaxia, poden non correr tanta sorte. O buraco negro supermasivo que vive no corazón da maioría das galaxias podería tirar delas tanto que acabe esnaquizándoa. Os astrónomos chaman a este proceso “espaguetificación” (aínda que o seu nome adecuado é evento de interrupción de mareas). Con todo, a pesar de coñecer sobre a súa existencia, trátase da primeira vez que conseguimos observar este evento.

Un equipo de astrónomos observou liñas de absorción espectral causadas por febras dunha estrela espaguetizada. E nunca viramos os ligamentos materiais reais, como nun obxecto físico que non só emite luz senón que tamén bloquea. Estas liñas de absorción espectral foron contempladas mentres observaban un dos polos dun buraco negro; concretamente AT 2019dsg.

Xa era evidente que os buracos negros poden ter un disco de material de acreción ao redor da súa ecuador, pero as liñas de absorción sobre o polo dun buraco negro suxiren que hai unha febra longa envolvida moitas veces ao redor do buraco negro, como unha bóla de fío: o material real dunha estrela recentemente desgarrada.

O disco de acreción é a única parte dun sistema de buraco negro que emite radiación en raios X que poden medir os astrónomos. Se mirasen de fronte, non verían os raios X do disco de acreción.

"Ademais, as liñas de absorción son estreitas", comenta o lider do traballo publicado na revista Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. "Non se amplían co efecto Doppler, como cabería esperar cando se mira un disco xiratorio".

As estrelas nas inmediacións dos buracos negros supermasivos (SMBH) poden ser esnaquizadas polas forzas de marea do buraco negro. A posterior acumulación de material estelar provoca un espectacular escintileo de radiación electromagnética. Os TDE (Tidal Disruption Event) representan unha nova sonda de materia sometida a unha forte gravidade e abriron unha nova xanela para estudar a física da acreción en condicións extremas.

A masa dun buraco negro tamén determina o seu "radio de interrupción ou disrupción das mareas", ou o radio no que é probable que o buraco negro rompa unha estrela. O radio de interrupción das mareas escálase a 1/3 de potencia coa masa do buraco negro, o que significa que un buraco negro que é 8 veces máis masivo terá un radio de interrupción das mareas que é só 2 veces máis masivo.

FONTE: Sarah Romero/muyinteresante.es           Imaxe: NASA / CXC / M. Weiss