POSIBLE UBICACIÓN DO PLANETA NOVE

Investigadores do Instituto Tecnolóxico de California (Caltech) lograron delimitar a ruta orbital do Planeta Nove: isto permitirá reducir a área de procura do enigmático astro. O Planeta Nove tería aproximadamente 6.2 masas da Terra e situaríase na fronteira do Sistema Solar, máis aló de Neptuno.

O Planeta nove é denominado polos astrónomos como The Goblin (O Trasno) e coa designación provisional de corpo celeste 2015 TG387.

Onde estaría en concreto o Planeta Nove dentro desa ruta orbital? Non se puido determinar aínda especificamente, pero os científicos creen que a zona máis afastada ao Sol é a rexión na cal o astro se movería máis lentamente e, por tanto, pasaría máis tempo. Segundo os expertos, dita área debería concentrar os próximos esforzos dos astrónomos para descubrir finalmente a localización exacta do Planeta Nove.

Segundo un artigo publicado en EarthSky, os investigadores estadounidenses analizaron un conxunto de observacións de todos os obxectos coñecidos do cinto de Kuiper cuxas órbitas se verían afectadas o Planeta Nove. A partir desa información lograron determinar a ruta orbital do astro descoñecido, no marco dun novo estudo que será proximamente publicado en Astronomical Journal e que xa se atopa dispoñible en arXiv.

O cinto de Kuiper é un disco circunestelar localizado no Sistema Solar exterior, que se estende desde a órbita de Neptuno até aproximadamente 50 unidades astronómicas (UA) do Sol. Cada UA equivale aproximadamente á distancia media entre a Terra e o Sol.

Os obxectos situados no Cinto de Kuiper son corpos xeados que quedaron alí desde a etapa de formación do Sistema Solar, nunha extensa órbita máis aló de Neptuno. Plutón, por exemplo, é un obxecto do cinto de Kuiper. Como moitos destes obxectos teñen órbitas excéntricas, os científicos creen que reciben a influencia dun astro afastado e de enormes dimensións, que sería precisamente o Planeta Nove.

Unha atracción gravitacional proveniente dun astro en principio «invisible» é a forma na cal se descubriu Neptuno: en 1846, John Couch Adams e Urbain Lle Verrier apreciaron que Urano era influenciado por un corpo descoñecido e que non podía verse, que finalmente era Neptuno. Será o Planeta Nove outro exemplo deste mecanismo de interacción planetaria sustentado no efecto da gravidade?

O Planeta Nove tórnase máis brillante e visible cando a súa órbita achégase máis á Terra, segundo os científicos que postulan a súa existencia. A pesar disto, os especialistas remarcaron que é máis difícil atopalo que velo. Noutras palabras, comparárono cun gran de area: en forma individual non é tan complexo visualizalo, pero cando se perde nunha praia a súa identificación resulta case imposible. Da mesma forma, o Planeta Nove deixaríase ver por instantes, para logo perderse e ocultarse na inmensidade do cosmos.

Logo de comparar os datos obtidos sobre o Planeta Nove coa localización de cada obxecto presente no Cinto de Kuiper, os investigadores tamén buscaron evitar rumbos de observación, ou sexa áreas que reciban demasiada atención en detrimento de outras. Xustamente devanditos rumbos foran unha das principais críticas realizadas en torno ao estudo orixinal de 2016, no cal sosteñen a existencia do Planeta Nove.

Konstantin Batygin e Mike Brown expuxeron en 2016 a existencia do Planeta Nove a partir de modelos matemáticos e simulacións por computadora. Segundo os investigadores, o astro tardaría entre 10.000 e 20.000 anos en dar unha volta enteira ao redor do Sol e posúe 5.000 veces a masa de Plutón, por tanto non habería discusións sobre a súa clasificación como planeta, en caso de confirmarse a súa existencia.

De agora en diante, a procura do xigantesco astro podería ser máis sinxela, ao contar co marco de referencia que supón a identificación dunha ruta orbital. Chegaría finalmente o momento de descubrir a localización precisa do Planeta NuevePlaneta Nove e confirmar dunha vez a súa existencia?

FONTE: Pablo Javier Piacente/farodevigo.es