SABÍAS QUE... ESTRELAS AZUIS

As estrelas teñen diferentes cores. Algunhas son brancas, outras amarelas ou vermellas, algunhas son azuis, mesmo hai ananas marróns.

As estrelas azuis están feitas do mesmo material que todas as demais estrelas do Universo: un 75% de hidróxeno e un 24% de helio con pequenas cantidades doutros elementos. As diferentes cores non teñen que ver coa súa composición, senón co seu tamaño e a temperatura da súa superficie.

As superxigantes azuis como Rigel son estrelas de gran tamaño nas que os procesos de fusión nuclear desenvólvense a tal ritmo que o hidróxeno consómese en cantidades inxentes, o que as converte nas estrelas máis activas de todas as coñecidas.

Son estrelas sumamente quentes, por iso a cor da súa superficie é azul ou branco  azulado.

A cor dunha estrela débello á temperatura que alcanza. Segundo o espectro electromagnético, a luz ultravioleta é moito máis intensa que a luz infravermella. Así, a cor azulada implica radiacións máis intensas, máis enerxéticas e, por tanto, corresponde a temperaturas maiores.

As estrelas máis frías teñen superficies vermellas, mentres que as estrelas máis quentes son azuis.

A temperatura depende da masa da estrela. As estrelas azuis teñen polo menos 3 veces a masa do Sol ou mesmo máis. Unha estrela de 10 veces a masa do Sol ou 150 masas solares, será azul.

Situación de Rigel na constelación de Orión. Rigel en IC 2118 (Nebulosa da cabeza de bruxa). Comparación entre Rigel e o Sol / es.wikipedia.org

Rigel, a estrela máis brillante da constelación de Orión e a sexta estrela máis brillante do ceo, está aproximadamente a 900 anos luz de distancia e, con todo, parece case tan brillante como Sirio, que está a só 8,3 anos luz de distancia. A temperatura de Rigel é de aproximadamente 11.000  Kelvin e emite unhas 40.000 veces a enerxía do Sol.

Un exemplo aínda máis extremo dunha estrela azul é a superxigante azul Eta Carinae, situada a uns 8.000 anos luz de distancia, 10 veces máis lonxe que  Rigel e, con todo, desde a nosa perspectiva, é só un pouco máis tenue. Ten unha temperatura de 40.000 K e está emitindo 1.000.000 de veces a enerxía do noso Sol.

A vida media destas estrelas é moi curta en comparación coa doutras de menor tamaño, xa que consomen todo o seu combustible nun breve espazo de tempo, e a súa existencia termina en forma de supernovas e deixando como residuo final unha estrela de neutróns ou un buraco negro.

As estrelas azuis queiman o seu combustible a un ritmo tremendo. Con 150 veces a masa do Sol, Eta Carinae só existiu durante uns poucos millóns de anos e espérase que detone como unha supernova dentro dos próximos 100.000 anos. O noso Sol, en comparación, existiu durante 4.500 millóns de anos e espérase que viva outros 7.000 millóns de anos.

FONTE: quo.eldiario.es/ciencia