INFORME 2021 DA ORGANIZACIÓN METEOROLÓXICA MUNDIAL: "MEDIDAS CONTUNDENTES E URXENTES"
Malos tempos para a Terra. A temperatura mundial situouse o ano pasado 1,1º C por encima dos niveis preindustriais, o últimos sete anos van camiño de ser os máis cálidos xamais rexistrados e o aumento do nivel do mar alcanzou un novo nivel máximo. Así o revela o informe da Organización Meteorolóxica Mundial (OMM) sobre o estado do clima mundial en 2011, que reclama aos dirixentes políticos “medidas contundentes e urxentes” para atallar unha situación que está a levar ao planeta ao bordo do colapso climático.
“As concentracións sen precedentes de gases de efecto invernadoiro na atmosfera e a calor acumulada na superficie terrestre e os océanos empuxaron ao planeta a un territorio descoñecido, o que trae aparelladas repercusións de gran alcance para as xeracións actuais e futuras”, alerta a OMM, tras analizar os datos meteorolóxicos do ano pasado.
E iso que debido para o efecto de arrefriado temporal provocado polo episodio de ‘A Nena’, que se produciu a principios do ano, 2021 ‘só’ será entre o quinto e o sétimo ano máis cálido do que se teña constancia. Pero esta circunstancia non anula nin reverte a tendencia a longo prazo de aumento das temperaturas globais, asegura a OMM.
Porque catro indicadores clave do cambio climático (concentracións de gases de efecto invernadoiro, subida do nivel do mar, contido calorífico dos océanos e acidificación dos océanos) rexistraron valores sen precedentes en 2021.
Segundo a OMM, trátase dun novo “exemplo patente” de que as actividades humanas están a provocar cambios a escala planetaria na terra, o océano e a atmosfera, e de que eses cambios entrañan repercusións nocivas e duradeiras para o desenvolvemento sostible e os ecosistemas.
O informe non deixa lugar a dúbidas. As concentracións de gases de efecto invernadoiro disparáronse. O dióxido de carbono está xa un 150% por encima dos niveis preindustriais; o metano, aínda máis, un 262%; e o óxido nitroso, un 123%.
Máis: o buraco de ozono foi en 2021 máis grande e máis profundo que o 70% dos rexistrados desde 1979, alcanzando unha área máxima de 24,8 millóns de quilómetros cadrados, equivalente á suma das extensións de Rusia e Australia.
A praia da Patacona (Valencia), asolagada pola borrasca Gloria en xaneiro de 2020 / EFE
En 2021, Europa do Leste, o Sueste Asiático, o Continente Marítimo, áreas do norte de América do Sur e o sueste de América do Norte rexistraron precipitacións por encima do normal. Mentres tanto, as rexións con déficit de choiva incluíron o suroeste de Asia e o Medio Oriente, partes do sur de África, o sur de América do Sur e o centro de América do Norte.
Os océanos, onde se acumula o 90% do exceso de enerxía do sistema terrestre, rexistraron o ano pasado unha das temperaturas medias máis altas desde que hai rexistros. E non deixaron de aumentar nas dúas últimas décadas.
O nivel medio global do mar alcanzou un novo récord en 2021. Con todo, non sobe por igual en todas partes: os patróns rexionais de cambio do nivel do mar están dominados por cambios locais no contido de calor e a salinidade do océano, resalta o informe.
Un dos efectos do aumento da concentración de CO2 é a acidificación dos océanos. O océano absorbe ao redor do 23% das emisións anuais de CO2 antropoxénico á atmosfera, o que axuda a mitigar os impactos do cambio climático, pero a un alto custo ecolóxico para o océano: pon en perigo os organismos e os servizos dos ecosistemas, incluída a seguridade alimentaria, ao afectar severamente á pesca e a acuicultura. Tamén afecta a protección costeira ao debilitar os arrecifes de coral.
En canto ao xeo mariño do Ártico, a súa extensión diminuíu moi rapidamente en xuño e principios de xullo de 2021 nas rexións do mar de Laptev e o mar de Groenlandia Oriental. Como resultado, a extensión do xeo mariño en todo o Ártico foi récord na primeira quincena de xullo.
A extensión do xeo mariño no Océano Austral, mentres tanto, estivo xeralmente por baixo da media de 1981-2010 ao longo de 2021. E a capa de xeo de Groenlandia marcou o vixésimo quinto ano consecutivo de balance de masa negativo. As temperaturas e a escorrentía de auga de desxeo estiveron na illa moi por encima do normal a fins de xullo e agosto de 2021. E o 14 de agosto, observouse choiva por primeira vez en Summit Station, o punto máis alto da capa de xeo groenlandesa.
Os glaciares, finalmente, perderon menos masa que nos últimos anos. Pero existe unha clara tendencia cara a unha aceleración da perda de masa en escalas de tempo de varias décadas.
O aumento das temperaturas globais está a provocar así mesmo que se rexistren cada vez máis fenómenos meteorolóxicos extremos, alerta a OMM,
FONTE: Ramón Días/farodevigo.es/medio-ambiente
0 comentarios