NOVAS PISTAS SOBRE A ORIXA DA LÚA
Desde o seu inicio, a humanidade sempre estivo fascinada coa Lúa. Con todo, non foi ata a época de Galileo cando os científicos empezaron a facerse preguntas sobre ela e comezaron a estudala. Ao longo de case cinco séculos, os investigadores propuxeron numerosas teorías moi debatidas sobre como se orixinou o noso satélite; é máis, as hipóteses sobre as que se armou, por exemplo, o programa Apolo, non tiñan moito que ver coas actuais. E seguimos sen saber de certo que ocorreu ao principio. Agora, xeoquímicos, cosmoquímicos e petrólogos de ETH Zúric lanzan nova luz sobre o crebacabezas, informando sobre probas que demostran que a Luna herdou os gases nobres autóctonos de helio e neón do manto da Terra. As conclusións acaban de publicarse na revista Science Advances.
Durante a súa investigación doutoral en ETH Zúric, Patrizia Will analizou seis mostras de meteoritos lunares dunha colección antártica, obtidas da NASA. Os meteoritos están compostos de rocha basáltica que se formou cando o magma brotou do interior da Lúa e, despois, arrefriouse rapidamente. Este proceso orixinou partículas de vidro lunar, entre outros minerais, que se atopan no magma, algo así como ’impresións dixitais’ químicas (as firmas isotópicas) dos gases solares: helio e neón. Ademais, a súa superficie cubriuse de basalto, o que protexeu a rocha dos raios cósmicos e o vento solar.
Os autores sinalan que foi necesario un impacto de alta enerxía para ’arrincar’ estas rochas das profundidades da Lúa que acabaron chegando á Terra en forma de meteoritos (moitos deles son atopados nos desertos do norte de África ou, neste caso, no ’deserto frío’ da Antártida, onde son máis fáciles de detectar na paisaxe).
Utilizando un espectrómetro de masas moi sensible do Laboratorio de Gases Nobres en ETH Zúric, o equipo de investigación puido medir partículas de vidro submilimétricas dos meteoritos e descartar o vento solar como a fonte dos gases detectados. E observaron que o helio e o neón estaban nunha abundancia moito maior do esperado.
Saber onde mirar dentro da vasta colección da NASA duns 70.000 meteoritos representa un gran paso adiante. "Estou firmemente convencido de que haberá unha carreira para estudar os gases nobres pesados e os isótopos nos materiais meteoríticos", afirma Henner Busemann de ETH Zúric, un dos principais científicos do mundo no campo da xeoquímica de gases nobres extraterrestres. Anticipa que pronto os investigadores buscarán gases nobres como o xenón e o criptón, que son máis difíciles de identificar. Tamén buscarán outros elementos volátiles como hidróxeno ou halóxenos nos meteoritos lunares.
Busemann comenta: "Aínda que tales gases non son necesarios para a vida, sería interesante saber como algúns destes gases nobres sobreviviron á formación brutal e violenta da lúa. Tal coñecemento podería axudar aos científicos en xeoquímica e xeofísica a crear novos modelos que mostren de maneira máis xeral como os elementos máis volátiles poden sobrevivir á formación de planetas, no noso sistema solar e máis aló".
FONTE: abc.es/ciencia
0 comentarios