SOBRE O WOMBAT

A fauna australiana conta con centos de especies endémicas moi curiosas en todos os aspectos. Unha delas é o adorable wombat. O wombat (Vombatus ursinus) é un marsupial que conforma unha das especies emblemáticas da gran illa-continente que é Australia.

Este marsupial regordete, parecido a un osiño, é o único animal que coñecemos que produce caca en forma de cubo.

Hai tres especies de wombats: wombats comúns, wombats de nariz peluda do norte e wombats de nariz peluda do sur.

Cando chega o momento de aparearse, as femias de wombat de nariz peluda do sur tenden a morder o traseiro dun macho cando son máis fértiles. Un wombat feminino ten un período de xestación de ao redor de 21 a 30 días. Dá a luz a un único individuo cada dous anos.

Ao nacer, un bebé wombat pesa apenas 2 gramos. A cría introdúcese na bolsa da súa nai xusto despois do nacemento para terminar de desenvolverse. Permanece alí durante uns cinco meses. Despois deste tempo, entrará e sairá da bolsa da nai durante uns meses máis.

Son animais que pasan a maior parte do día nos seus tobos. Non lles gusta demasiado o exterior.

Xeralmente un wombat media adoita medir ao redor dun metro e pesar uns 30 quilogramos de peso.

A súa aparencia, co seu corpo ancho e pernas rechonchas, faríanos pensar que non debe tratarse dun animal moi veloz. Pois, a pesar das aparencias e este físico tan regordete, os wombats poden correr ata 40 km/h en distancias curtas se senten baixo ameaza.

Os wombats producen bolitas de caca en forma de cubo. Son coñecidos por ter a caca máis seca de calquera mamífero, resultado do seu longo proceso dixestivo, que pode prolongarse ata 14 ou mesmo 18 días. Este longo proceso permite aos wombats absorber a cantidade máxima de nutrientes dos seus alimentos. As súas paredes intestinais tamén xogan un papel crave. As paredes estíranse de maneira desigual a medida que a caca se move lentamente, o que fai que as feces teñan forma cúbica.

Os seus incisivos nunca deixan de medar, como os coellos de indias, e os wombats manteñen os seus dentes á lonxitude adecuada cortando herbas e raíces, así que non supón un problema para eles.

Mentres que outros marsupiales teñen bolsas que se abren na parte superior cara á cabeza da nai, os wombats teñen estas bolsas atrás. Por que motivo? É realmente práctico para eles. Os wombats son animais escavadores, polo que unha bolsa orientada ás súas costas evita que a terra caia sobre as súas crías.

Todas as especies de wombat viven en Australia e Tasmania: en montañas, bosques e pasteiros. As súas casas son tobos, que consisten en moitos túneles e cámaras para durmir. Algúns túneles dentro dun tobo poden alcanzar ata 200 metros de lonxitude. E algúns deles teñen varios tobos separados nas que viven durante todo o ano.

Todos os wombats son nocturnos e pasan as noites buscando comida ou cavando. Durante os días fríos, algúns wombats saen dos seus tobos para tomar o sol e quentarse.

Son herbívoros, o que significa que só comen vexetación: raíces, herbas, matogueiras e raíces. Obteñen a maior parte da súa auga dos alimentos que consomen e poden vivir anos sen beber auga, como o koala (de feito, koala é unha palabra aborixe que significa ’o que non bebe’). Os wombats teñen encimas especiais nos seus estómagos para dixerir forraxe dura, pero aínda así, como xa vimos, tarda ao redor de 14 días en dixerir unha comida.

Os wombats maduran de en torno ao ano e medio-3 anos e viven de 5 a 15 anos na natureza e máis de 20 anos en catividade.

Non teñen unha vista moi aguda. Todo hai que dicilo. Por iso é polo que empreguen as súas feces para dous fins importantes: por unha banda, para atraer co seu cheiro a outros exemplares da súa especie; e por outro, para amontoalas e que sexan visibles a longa distancia.

Durante o Pleistoceno, mandas de wombats xigantes do tamaño dun rinoceronte vagaban polas chairas do sur de Australia. E é que, durante este período, os marsupiais (como practicamente calquera outro tipo de animal na Terra) medraron ata alcanzar tamaños enormes. O diprotodonte, que medía 3 metros de longo desde o fuciño ata a cola e pesaba ata tres toneladas, foi o mamífero con bolsa máis grande que xamais existise, superando mesmo ao canguro xigante de fronte curta e ao león marsupial.

FONTE: Sarah Romero/muyinteresante.es/natureza