ATOPAN, POR PRIMEIRA VEZ, AUGA NA SUPERFICIE DE ASTEROIDES

A ilustración, xunto ao avión no que estaba instalado o observatorio SOFIA, mostra un dos dous asteroides en cuxa superficie se atopou auga / NASA/CARLA THOMAS/SWRI

Utilizando datos do xa retirado Observatorio Estratosférico de Astronomía Infravermella (SOFIA), un telescopio de 2,5 metros instalado nun Boeing 747 modificado, un equipo de investigadores do Southwest Research Institute conseguiu, por primeira vez, detectar moléculas de auga na superficie de dous asteroides.

Durante a súa investigación, publicada en The Planetary Science Journal os científicos observaron catro rochas ricas en silicatos e conseguiron, en dúas delas, illar as inconfundibles firmas espectrales da auga molecular.

"Os asteroides son restos do proceso de formación planetaria -explica Anicia Arredondo, autora principal do artigo-, polo que as súas composicións varían dependendo de onde se formaron na nebulosa solar. De particular interese é a distribución da auga nos asteroides, porque pode lanzar luz sobre como chegou a auga á Terra".

Os asteroides ’anhidros’, ou secos, nacen preto do Sol, mentres que os que conteñen xeo, e por tanto auga, adoitan formarse máis lonxe da nosa estrela. Comprender a localización dos asteroides e as súas composicións dinos como se distribuíron e evolucionaron os materiais da nebulosa solar desde o mesmo momento da súa formación. E coñecer a distribución da auga aquí, no noso propio sistema, proporcionará valiosa información sobre como este elemento esencial para a vida distribúese ao redor doutras estrelas. O achado, por tanto, indicaranos onde buscar signos de vida, tanto no Sistema Solar como máis aló das súas fronteiras.

"Detectamos unha característica que se atribúe inequivocamente á auga molecular nos asteroides Iris e Massalia -asegura Arredondo-. Baseamos a nosa investigación no éxito do equipo que atopou auga molecular na superficie da Lúa iluminada polo Sol. E pensamos que poderiamos utilizar SOFIA para atopar esa mesma firma espectral tamén noutros corpos celestes".

En outubro de 2020, os instrumentos de SOFIA permitiron detectar moléculas de auga nun dos cráteres máis grandes do hemisferio sur da Lúa. Observacións anteriores, tanto da Lúa como de asteroides, detectaran algunha forma de hidróxeno, aínda que nunca puideron distinguir entre a auga e o seu parente químico máis próximo, o hidroxilo. Pero en 2020 os científicos lograron detectar aproximadamente o equivalente a unha botella de de auga (355 ml), atrapada nun metro cúbico de chan esparexido pola superficie lunar. Unha auga que estaba, ademais, químicamente unida a minerais.

"A abundancia de auga nos asteroides -prosegue a investigadora- é consistente coa da Lúa iluminada polo Sol. Do mesmo xeito, nos asteroides, a auga tamén pode unirse a minerais, ser absorbida por silicatos e quedar atrapada ou disolta en vidro de impacto de silicato".

Dos catro asteroides estudados, os datos dos dous máis débiles, Parthenope e Melpómene, resultaron ser demasiado ’ruidosos’ para obter conclusións definitivas. Algo que, con todo, si que se conseguiu con Iris e Massalia. Tras estes achados, o equipo solicitou tempo de uso do mellor telescopio de infravermellos construído ata o de agora, o James Webb, para investigar máis obxectivos.

"Xa realizamos medicións iniciais doutros dous asteroides co Webb durante o seu segundo ciclo de actividade -di Arredondo-. E agora temos outra proposta para o próximo ciclo para analizar outros 30 obxectivos. Estes estudos aumentarán a nosa comprensión da distribución da auga no sistema solar".

FONTE: José Manuel Nieves/abc.es/ciencia