O COMETA 'DIAÑO' XA É VISIBLE NO CEO NOCTURNO EN TODO O HEMISFERIO NORTE

O cometa 12P/Pons-Brooks, coñecido popularmente como ’diaño’ pola aparencia dos cornos que leva, é xa visible nos ceos nocturnos no hemisferio norte da Terra, tamén desde España. O cometa, segundo os datos recompilados pola NASA, é moi popular entre os astrónomos profesionais e afeccionados polas súas espectaculares explosións de gas e de po, e ten un período orbital duns 71 anos e un núcleo de aproximadamente 30 quilómetros de ancho.

’Diaño’ xa fora observado con anterioridade durante misións espaciais a través do Sistema Solar interior, o que permitira aos astrónomos estudar o seu comportamento e as súas características ata comprobar que, como outros cometas de aspecto e comportamento moi similar, está composto de xeo, po e material rochoso, e que cando se achega ao Sol a calor provoca que o xeo do cometa pase dun estado sólido a un gasoso.

A información divulgada pola NASA revela que o gas se escapa da superficie do cometa, arrastrando consigo o po, e que forman unha gran nube e unha cola que o vento solar empuxa lonxe do Sol.

A súa visibilidade varía moito, xa que cando está moi activo e preto da Terra pode parecer moi brillante, e outras veces pode aparecer só debilmente.

O cometa alcanzará previsiblemente o seu punto máis próximo á Terra en xuño de 2024, aínda que nese momento non será posible observar o cometa desde o hemisferio norte, algo que si é posible desde finais do mes de marzo e durante os primeiros días do mes de abril, antes de seguir a súa órbita para non regresar á Terra ata 2095.

O cometa ’12P/Pons-Brooks’ leva o nome de dous dos observadores de cometas máis prolíficos da historia: o astrónomo francés Jean-Louis Pons (1761-1831) e o británico-estadounidense William Robert Brooks (1844-1921) e o descubrimento do "diaño" recoñeceuse a ambos.

A NASA subliñou a importancia científica destes obxectos, xa que son ’antigos icebergs cósmicos’, con aproximadamente 4.600 millóns de anos e que se formaron ao mesmo tempo que o Sol, a Terra e os demais planetas.

O núcleo dun cometa adoita ter entre 1 e 50 quilómetros de diámetro, están formados por po e xeo, que en parte pasa de sólido a gas cando o sol quenta o cometa, e os impactos de cometas e asteroides poden ser responsables dunha fracción da auga presente na Terra e dos depósitos de xeo que se cre que existen no fondo dos cráteres da Lúa.

A característica que máis e mellor define a un cometa son as súas colas, segundo a mesma fonte, que precisou que estas colas son a causa das choivas de meteoritos anuais, durante as cales a Terra atravesa nubes de po deixadas por cométalos.

O ’12P/Pons-Brooks’ é un ’cometa próximo á Terra’, o que significa que orbita ao redor do Sol en menos de 200 anos e achégase o suficiente ao Sol como para cruzar a órbita da Terra.

FONTE: elmundo.es/ciencia