OS POLBOS PODERÍAN DOMINAR A TERRA

Nun exercicio de imaxinación científica, Tim Coulson, profesor de Bioloxía na3 Universidade de Oxford, expuxo unha teoría fascinante no seu libro The Universal History of Us (A historia universal de nós). Segundo a súa análise, se a humanidade chegase a desaparecer da face da Terra, os polbos poderían converterse nos próximos construtores de civilización. Esta especulación, aínda que arriscada, espertou o interese de biólogos, antropólogos e divulgadores, abrindo un debate sobre as posibles formas de intelixencia que poderían emerxer nun planeta posthumano.

Con máis de 500 millóns de anos de evolución, os polbos son unha das criaturas máis adaptables e enigmáticas dos océanos. A súa intelixencia, xunto coa súa capacidade para resolver problemas, usar ferramentas e camuflarse con precisión, sitúanos entre os invertebrados máis extraordinarios do reino animal. Pero, poderían realmente construír sociedades avanzadas?

 O cerebro tentacular: Unha das características que máis intriga aos investigadores é a estrutura neuronal dos polbos. A diferenza dos mamíferos, cuxo cerebro centraliza case todas as funcións corporais, dous terzos das neuronas dos polbos están distribuídas nos seus tentáculos. Isto significa que cada apéndice ten autonomía para realizar tarefas complexas, como manipular obxectos ou explorar a contorna, mentres o cerebro principal supervisa o conxunto.

Coulson explica que esta intelixencia descentralizada podería ser unha vantaxe evolutiva nun mundo cambiante, permitindo aos polbos adaptarse rapidamente a diferentes escenarios. Se a evolución favoréceos, poderían desenvolver habilidades avanzadas de comunicación e organización que lles permitan construír "sociedades" submarinas, moi diferentes ao humanas pero igualmente complexas.

 Os estudos realizados en laboratorios demostraron que os polbos son capaces de resolver labirintos, lembrar solucións durante semanas e aprender observando a outros individuos. Ademais, protagonizaron asombrosos episodios de escapismo en acuarios, onde saíron dos seus tanques para explorar outros contedores ou mesmo regresar ao mar.

 Esta combinación de habilidades cognitivas, sumada á súa capacidade para adaptarse a contornas extremas, convérteos en candidatos intrigantes para ocupar un nicho evolutivo tras a desaparición dos humanos. Aínda que actualmente viven en contornas solitarias e non forman comunidades, Coulson suxire que as presións ambientais poderían levalos a desenvolver formas de cooperación no futuro.

 O profesor de Oxford especula que, se os polbos chegasen a evolucionar cara a unha especie máis social e lonxeva, poderían construír estruturas submarinas rudimentarias que eventualmente se converterían en verdadeiras "cidades" baixo o mar. Aínda que o seu corpo brando e a falta de esqueleto dificúltanlles moverse en terra, é posible que futuras mutacións permítanlles superar estas limitacións.

Con todo, Coulson é cauteloso ao afirmar que este proceso sería extremadamente lento, tomando centos de miles ou mesmo millóns de anos. Tamén subliña que o camiño evolutivo é altamente impredicible e que factores como mutacións xenéticas, eventos catastróficos ou cambios no ecosistema poderían alterar calquera escenario.

A ciencia analiza candidatos sorprendentes. Foto: IstockUn futuro incerto e fascinanteAínda que a idea de que os polbos se convertan nos próximos dominadores do planeta pode parecer saída dunha novela de ciencia ficción, o certo é que abre un debate importante sobre a diversidade da intelixencia e o futuro da vida na Terra. Coulson lembra que, hai millóns de anos, ninguén imaxinaría que un grupo de primates chegaría a construír avións, escribir poesía ou enviar naves ao espazo.

FONTE: Cristian Pérez/muyinteresanete.com