Un experimento descifra o verdadeiro motivo polo que Marte é de cor vermella

Imaxe composta con centos de fotografías da sonda orbital Viking / NASA

Un estudo do po de Marte, que combina datos de misións espaciais e réplicas de mostras en laboratorio, suxire que oxidouse cando a auga líquida estaba estendida. “Marte segue sendo o Planeta Vermello. É só que a nosa comprensión de por que Marte é vermello cambiou”, explica Adomas Valantinas, autor principal dun estudo recollido este martes na revista Nature Communications e dirixido por investigadores da Universidade estadounidense de Brown e a Universidade de Berna (Suíza).

“Estabamos a tratar de crear unha réplica do po marciano no laboratorio utilizando diferentes tipos de óxido de ferro. Descubrimos que a ferrihidrita mesturada con basalto, unha rocha volcánica, axústase mellor aos minerais observados polas naves espaciais en Marte”, explica nun comunicado Valantinas, posdoctorado na Universidade Brown.

A ferrihidrita é un mineral de óxido de ferro que se forma en ambientes ricos en auga. Na Terra, adoita asociarse a procesos como a meteorización de rochas volcánicas e cinzas. Aínda que había científicos que sospeitaban que a ferrihidrita era a razón da cor vermella de Marte, a teoría non puidera avanzar ata o de agora que os investigadores lograron fabricar po marciano no laboratorio imitando os datos de observación do Mars Reconnaissance Orbiter da NASA, xunto coas medicións en terra dos exploradores Curiosity, Pathfinder e Opportunity.

Grazas á frota de naves espaciais que estudaron o planeta durante as últimas décadas, sábese que a cor vermella de Marte débese aos minerais de ferro oxidados no po. É dicir, o ferro ligado ás rochas reaccionou nalgún momento coa auga líquida, ou a auga e o osíxeno do aire, de forma similar a como se forma o óxido na Terra. Durante miles de millóns de anos, este material oxidado (óxido de ferro) descompúxose en po e estendeuse por todo o planeta polos ventos, un proceso que continúa na actualidade. Pero a química exacta do óxido marciano foi intensamente debatida porque a súa formación é unha xanela ás condicións ambientais do planeta nese momento. E estreitamente vinculada a iso está a cuestión de se Marte algunha vez foi habitable.

O achado indicaría que Marte foi, no pasado, máis húmido e potencialmente máis habitable do que se cría, xa que, a diferenza da hematites, que adoita formarse en condicións máis cálidas e secas, a ferrihidrita fórmase en presenza de auga fría. Os investigadores cren que Marte puido ter unha contorna capaz de albergar auga líquida, un ingrediente esencial para a vida, e posteriormente, pasou dunha contorna húmida a un seco hai miles de millóns de anos.

Os científicos crearon a réplica do po marciano utilizando unha máquina trituradora avanzada para lograr o tamaño de gran de po realista equivalente a 1/100 dun cabelo humano. Logo analizaron as súas mostras utilizando as mesmas técnicas que as naves espaciais en órbita para facer unha comparación directa, e finalmente identificaron que a ferrihidrita era a que mellor se correspondía. “Este estudo é o resultado dos conxuntos de datos complementarios da frota de misións internacionais que exploran Marte desde a órbita e a nivel do chan”, di Colin Wilson, científico do proxecto TGO e Mars Express da ESA.

Outros estudos tamén suxeriron que a ferrihidrita podería estar presente no po marciano, pero Valantinas e o resto do equipo proporcionaron a primeira proba completa a través da combinación de datos de misións espaciais e novos experimentos de laboratorio.

FONTE: elpais.com/ciencia