CLASIFICACIÓN DOS DINOSAUROS

Detalle do cranio nunha reconstrución do esqueleto de Spinosaurus do Cretácico Superior de África. Destacan os seus dentes longos e cónicos ideais para apresar ao seu principal alimento, os peixes / Mar Xurásico en Dinópolis (Teruel, España)/Josué García Cobeña.

No ano 1888, o paleontólogo británico Harry Seeley clasificou aos dinosauros en dous grandes clados (grupos) en función da orientación dos ósos da cadeira (ilion, isquion e pube): os ornitisquios (Ornithischia, en grego «cadeira de ave») e os saurisquios (Saurischia, en grego «cadeira de réptil»). Así, os dinosauros ornitisquios caracterizábanse por posuír a pube orientada cara atrás e paralelo ao isquion. Pola súa banda, os dinosauros saurisquios posuían unha pube orientada cara adiante. Actualmente, esta clasificación é a máis aceptada na literatura científica e ambos os grupos teñen representación de multitude de xéneros e especies achados en todos os continentes. 

De maneira concisa, os ornitisquios divídense á súa vez en tres grandes subgrupos: os dinosauros ornitópodos, os marginocéfalos e os tireóforos. Estes tipos de dinosauros eran fitófagos, ou comedores de plantas, que mostraban unha ampla variedade de tamaños e formas. En particular, os dinosauros ornitópodos caracterizábanse por posuír un pico córneo, un pescozo curto e un corpo sen «armadura», como, por exemplo, Iguanodon. Pola súa banda, a maior peculiaridade dos marginocéfalos radicaba no seu cranio, excepcionalmente engrosado nalgúns deles, como en Pachycephalosaurus, ou cunha crista e varios cornos, como en Triceratops. Por último, os tireóforos eran dinosauros que presentaban unha «armadura» en forma de placas e/ou espiñas nas súas costas, desde o pescozo ata o final da cola, como o estegosaurio Dacentrurus e o anquilosaurio Ankylosaurus.

Por outra banda, os saurisquios divídense esencialmente en dous grandes grupos: os saurópodos e os terópodos. Por unha banda, os saurópodos eran dinosauros herbívoros, cuadrúpedos e con cola e pescozo longos que, polo xeral, alcanzaban grandes tamaños, como Turiasaurus con máis de 25 metros de lonxitude, aínda que tamén os houbo moito máis pequenos de tamaño como Europasaurus, cuxos exemplares adultos tiñan «só» uns seis metros de longo. Os terópodos eran principalmente carnívoros, bípedos e con tamaños moi variados, desde pequenos, como Velociraptor, ata grandes como o icónico Tyrannosaurus, que podía alcanzar os doce metros de lonxitude. 

FONTE: Josué García Coneña