DETECTOR DE BULOS AMBIENTAIS (III)

Continúo coa serie adicada aos bulos e noticias falsas sobre cambio climático e medio ambiente, e que baixo o título Detector de bulos ambientais, o xornal El País rastrexa esta desinformación para desmentir e aclarar algunhas das mentiras máis reproducidas e que rexorden en moitas ocasións. 

3. Como pode haber tantas zonas do mundo que se quentan máis rápido que o resto.

A finais do verán, a Axencia Europea do Medio Ambiente insistíu en que o continente europeo é o que máis rápido está a quentarse polo cambio climático, o dobre que a media da Terra. Con todo, se un busca en Google, atopará moitas alertas doutros sitios que tamén estanse a quentar máis rápido que o resto: o Ártico, Oriente Próximo, África, Rusia, China, Australia, Canadá, México, Estados Unidos, Latinoamérica e o Caribe, a Antártida… Isto xera confusión e non dá moita credibilidade á advertencia climática. Segundo ironiza o estatístico estadounidense William M. Briggs, “calquera lugar da Terra está a quentarse máis rápido que calquera outro lugar da Terra”. Así pois, cabe preguntarse: Que hai de certo de todo isto?

A realidade é que, cientificamente, si encaixa que en todos eses sitios o aumento da temperatura sexa maior que a media. Ocorre porque se trata de zonas terrestres nun planeta ocupado en máis do 70% da súa superficie por océanos. Como explica María José Sanz, directora científica do Basque Centre for Climate Change (BC3), “as masas de auga quéntanse moito máis lentamente que as áreas terrestres, entón, resulta obvio que a superficie terrestre quéntase máis rápido”.

Isto explica a multiplicación de avisos en zonas terrestres sobre a maior velocidade do quecemento que a media do planeta, con todo, tamén existen diferenzas entre todos estes sitios. E, se falamos de continentes, efectivamente, Europa é o que se está quentando de forma máis rápida. Como incide Sanz, tamén integrante da Mesa do Panel Intergobernamental de Expertos sobre o Cambio Climático (IPCC), un dos factores que máis inflúen é o chamado “albedo”, que determina a proporción de radiación que reflicte unha superficie. En sitios cubertos por xeo ou neve, a maior parte da radiación que chega á superficie é reflectida. En cambio, noutras zonas (máis escuras) onde non ocorre isto a calor que chega é absorbido pola Terra, aumentando as temperaturas. “Europa está no hemisferio norte, e canto máis preto do polo norte, do Ártico, máis quecemento, pois hai máis cambios co albedo. En latitudes altas nas que tiñas máis superficies cubertas por neve ou xeo, ao desaparecer estas cambia o albedo e quéntanse máis rapidamente do que se quentaba antes”, sinala a investigadora.

Continuará…

FONTE: Clemente Álvarez/elpais.com/medio ambiente