DETECTAN CATRO NOVOS PRODUTOS QUÍMICOS QUE DESTRÚEN A CAPA DE OZONO

 

A recuperación do burato da capa de ozono que se atopa sobre a Antártida parece perigar pola aparición de novos produtos químicos, segundo informan no seu estudo un equipo de investigadores da Universidade de Anglia del Este (Reino Unido) e que se publicou na revista Nature Geoscience.

A capa de ozono é o noso escudo natural para protexernos contra as radiacións ultravioletas provenientes do Sol (cuxos efectos son alteración do sistema inmunolóxico, risco de contraer cancro de pel e cataratas, etc...), de aí que en 1987 fose aprobado internacionalmente o coñecido Protocolo de Montreal, cuxo obxecto non é outro que protexer a capa de ozono, reducindo a produción e o consumo de substancias que afectan a esta. Máis tarde, en 2010 foron prohibidos os CFC (clorofluorocarbonos) e está previsto que en 2015 arranque a prohibición total do uso de HCFC (hidroclorofluorocarbono).

Coas previsións que existían ata este momento, cría que se todos os países cumprían cos obxectivos formulados no tratado, a capa de ozono podería recuperarse totalmente para o ano 2050. Non obstante, este novo e negativo achado parece obstaculizar sen remedio ese avance.

Os investigadores encontraron catro novos gases artificiais, tres CFC e un HCFC dos que se lanzaron á atmosfera máis de 74.000 toneladas, tratándose do aumento máis grande de emisións de gases de efecto invernadoiro dende que se puxeron en marcha os controis en 1989. Para os investigadores este triste achado é moi preocupante porque contribuirá á destrución da capa de ozono e por agora descoñécese dende onde se emiten estes produtos químicos aínda que todo apunta a que a orixe pode provir de produtos químicos de materias primas para a produción de insecticidas ou mesmo disolventes para a limpeza de dispositivos electrónicos.

O descubrimento foi posible ao comparar as mostras de aire actuais co aire atrapado na neve polar de tipo firn, que non é senón unha neve parcialmente compactada, resto de invernos pasados e que se recristalizar formando unha substancia máis densa que a neve fresca, polo que a converten nun auténtico arquivo histórico da atmosfera.

FONTE: Revista Muy Interesante/Naturaleza