A ORIXE DAS PALABRAS: XAQUECA

Xaqueca / Imaxe:abcblogs.abc.es

Este vocábulo non figura rexistrado no dicionario da RAE ata 1817, a pesar de que a xaqueca constitúe un padecemento universal, "que está connosco dende sempre", como aseguran os neurólogos. 

Non obstante, documéntase o uso desta palabra en datas moi anteriores nas formas axaqueca e xaqueca, caso do Lapidario (1271-1279), de Alfonso X o Sabio, que reza o seguinte: "A dor que se faze na media cabeça, a que chaman en arábico xaqueca,". Así é, do árabe saqqah adoptamos a palabra que aquí nos atinxe, cuxo significado "metade" ou "lado" define perfectamente a realidade desa dor, que adoita localizarse nun lado do encéfalo, segundo os neurólogos.

Pero a idea de que se trata dunha molestia que afecta parcialmente á nosa cabeza tamén está presente en xaqueca, que aparece case un século máis tarde no dicionario académico. Esta voz procede do termo médico de orixe latino hemicrania, que á súa vez deriva do grego hmikrní ou, o que é o mesmo, "metade do cranio".

FONTE: Revista Muy Interesante