Blogia
vgomez

MARABILLAS DA ENXEÑARÍA CREDAS POLA NATUREZA (I)

MARABILLAS DA ENXEÑARÍA CREDAS POLA NATUREZA (I)

"Pegamento" das ostras / Imaxe: vistaalmar.es

Copiar á natureza foi e segue sendo un dos principais motores da ciencia. A ciencia aínda busca na natureza a súa fonte de inspiración. Inicio unha serie de proxectos de enxeñería baseados no medio natural.

Hoxe falarei do pegamento de ostra: útil para o medicamento e a construción.

As ostras mantéñense xuntas para reproducirse e para protexerse dos predadores e das grandes ondas. Forman arrecifes que poden estenderse varios quilómetros e filtran grandes volumes de auga, preveñen a erosión e crean unha barreira que reforza a liña da costa. Estas peculiaridades das ostras situáronas, desde hai tempo, no centro de interese dos científicos. Coñecer como se manteñen unidas podería ser de gran utilidade para sectores tan diversos como o medicamento ou a construción.

Jonathan Wilker e un grupo de investigación, analizaron a ostra común americana, Crassostrea virginica, afirma que "tendo a descrición do cemento das ostras, podemos deseñar estratexias para desenvolver materiais sintéticos que copien a habilidade da ostra para pegarse en ambientes húmidos".

A odontoloxía e o medicamento pódense beneficiar destes materiais, cun pegamento cirúrxico que substituíse ás grapas e suturas, que perforan tecido san e crean sitios potenciais para a infección.

Outra posible utilidade sería como método de prevención e control da acumulación (tamén chamado "fouling") das especies mariñas que se pegan aos barcos e que, en consecuencia, aumentan a súa resistencia e diminúen a velocidade de navegación. O "fouling" é un gasto enorme para as frotas mundiais. Os métodos "antifouling" actuais baséanse na toxicidade e o casco dos barcos está recuberto moitas veces dunha pintura con contido en cobre que mata os estadios larvarios dos organismos mariños.

Atopar trazos comúns nas sustancias adhesivas producidas por organismos mariños é moi importante para desenvolver tanto pegamentos sintéticos como tratamentos que preveñan a acumulación destes animais nos barcos. "Se puidésemos inventar unha maneira non tóxica de desfacer os adhesivos, poderiamos mantelos fóra dos buques sen danar o medio ambiente", afirma Wilker.

FONTE: Revista Consumer

0 comentarios