A DEVASTACIÓN DO PANGOLÍN

 

Cal é o animal que sofre máis tráfico do mundo? Non é ningunha especie de ave exótica. Non é ningún peixe tropical. Non é, desde logo, ningunha das especies que adoitan saír nos medios de comunicación: as baleas, os elefantes, os rinocerontes, os tigres, as orcas... É un animal que non lle importa a ninguén. Non é "carismático". Non bate récords de nada (salvo de lonxitude de lingua relativa ao tamaño do corpo, o que non é un "plus" entre os seres humanos). Por iso, o tráfico en produtos das 12 especies deste animal supón nada menos que o 20% de todo o comercio ilegal de animais salvaxes.

É o pangolín. Un mamífero sen dentes e sen pelo, pero con escamas que se alimenta de insectos e cuxa lingua pode chegar a ser tan longa como todo o seu corpo, o que lle permite comerse ata 200.000 insectos ao día. Unha especie oso formigueiro con escamas de dinosauro que parece unha alcachofa xigante andante e que, cando sente ameazado, enrólase, igual que un armadillo.

As escamas do pangolín son de queratina. É dicir, do mesmo material que as uñas do ser humano, ou que os cornos dos rinocerontes. No medicamento tradicional chinés e vietnamita, atribúenselles propiedades milagrosas. As escamas de pangolín, secas, son fritidas en aceite ou manteiga, servidas con vinagre ou salsas, preparadas con recoiro e, ata datas recentes, adobadas en ouriños de neno. "Curano" todo: malaria, xordeira, ansiedade, depresión, falta de produción de leite materno, enfermidades renais, cancro, asma...  decide unha doenza e é probable que a escama deste fósil vivente sexa o remedio perfecto.

Non acaban aí as propiedades deste bicho. O seu sangue "cura" a impotencia, o esmo que os seus embrións. A súa carne é considerada exquisita. E, aínda que nalgúns aspectos é un país desenvolvido, gran parte da cultura tradicional de China evolucionou tan pouco como o pangolín. Como consecuencia, aínda en 2010 as escamas deste animal eran consideradas oficialmente un produto medicinal na segunda maior economía do mundo. Iso deu lugar a un tráfico dun tamaño inimaxinable.

Así é como, vítima da superstición, unha historia que comezou fai, como pouco, 50 millóns de anos (que é a idade dos primeiros fósiles de pangolíns, descubertos en Exipto) podería acabar no século XXI.

FONTE: Xonal el mundo/Ciencia