CAMIÑO DE ULTIMA THULE

   

A impresión do artista da nave espacial New  Horizons da NASA atopouse co 2014  MU69, un obxecto do cinto de  Kuiper que orbita mil 1.600 millóns de quilómetros, máis aló de  Plutón, o 1 de xaneiro de 2019 / NASA/Johns Hopkins  University  Applied  Physics  Laboratory/ Southwest  Research  Institute/ Steve  Gribben

A nave New Horizons da NASA, a mesma que sobrevoou  Plutón en 2015, espertou tras seis meses de  hibernación para dirixirse ao que será o encontro planetario máis afastado da Historia. Se todo sucede como está previsto, o 1 de xaneiro de 2019, realizará un sobrevoo sobre Ultima  Thule (2014  MU 69), un misterioso obxecto irregular de apenas 30 quilómetros de diámetro situado no Cinto de Kuiper, o vasto campo de residuos provenientes da formación do Sistema Solar. Desvelar as características deste corpo primitivo permitirá aos científicos saber máis sobre como se construíron os planetas.

A sonda permanecera inactiva desde o pasado 21 de decembro para aforrar recursos no seu camiño a través desta rexión de pequenos mundos xeados. Pero o pasado martes, cando se atopaba a 6.100 millóns de quilómetros da Terra, 40 veces a distancia entre o noso planeta e o Sol, un sinal de radio enviada desde a nave á velocidade da luz chegou cinco horas e 40 minutos máis tarde ao Laboratorio de Física Aplicada da Universidade Johns Hopkins en Laurel,  Maryland (EE. UU.). O sinal confirmaba que a New  Horizons executara os comandos da computadora a bordo para saír da  hibernación. Abrira «os ollos».

A directora de operacións da misión, Alice  Bowman, informou de que a nave se atopaba en bo «estado de saúde» e operaba normalmente, con todos os sistemas recuperados como se esperaba. Durante estes días, o equipo recompilou datos de seguimento de navegación e enviou o primeiro de moitos comandos á computadora da nave para comezar os preparativos para o sobrevoo de Ultima. Estes preparativos, que se prolongarán durante dous meses, inclúen actualizacións de memoria, recuperación de datos científicos do Cinto de  Kuiper e unha serie de rexistros de instrumentos científicos.

En agosto, o equipo ordenará a New  Horizons que comece a facer observacións distantes de Ultima, imaxes que axudarán a refinar o rumbo da nave espacial para que voe preto do seu obxectivo. Segundo informou Alan  Stern, investigador principal da misión no Instituto de Investigación do Suroeste en  Boulder, Colorado, as operacións de sobrevoo comezarán a finais dese mesmo mes.

New  Horizons realizou un histórico voo máis aló de  Plutón e as súas lúas o 14 de xullo de 2015. Da visita planetaria, os científicos obtiveron datos que transformaron a nosa visión deses  intrigantes mundos. Desde entón, a  velocísima nave (a terceira máis rápida construída polo home despois das xemelgas Voyager) acelerou aínda máis nesta rexión distante, observando outros obxectos do cinto e medindo as propiedades da  heliosfera mentres se dirixe cara a Ultima  Thule, a máis de 1.600 millóns de quilómetros de  Plutón. A nave espacial permanecerá activa ata fins de 2020, despois de que transmitise todos os datos do encontro e completase outras observacións científicas sobre o cinto de  Kuiper.

A natureza real de Ultima  Thule é, de momento, un enigma. Pode ser unha única roca parecida a un cacahuete de non máis de 30 quilómetros de longo ou dous moi próximas ou en contacto, un  binario no que cada corpo podería medir ao redor de 15 ou 20 quilómetros. O telescopio espacial Hubble descubriu este estraño obxecto en xuño de 2014 durante unha inspección preliminar para atopar un destino adecuado para o sobrevoo da New  Horizons. O nome informal, que vén significar «máis aló do mundo coñecido», foi elixido máis tarde tras unha consulta popular. Durante o sobrevoo, a New Horizons caracterizará a xeoloxía e morfoloxía da roca, estudará a composición da súa superficie e buscará se ten unha diminuta lúa ao redor, como indican algúns estudos. Será o mundo máis afastado que visitásemos xamais.

FONTE: Judith de Jorge/abc.es/ciencia