UN LAGO DE AUGA LÍQUIDA BAIXO O XEO DE MARTE

 

Un equipo de científicos italianos descubriu un gran lago de auga líquida oculto baixo o xeo do polo sur de Marte. A masa de auga foi detectada co radar a bordo da sonda europea  Mars Express tras unha procura de anos.

Entre maio de 2012 e decembro de 2015, a  Mars  Express sobrevoou unha zona duns 200 quilómetros de ancho do Planum Australe, o polo sur de Marte, onde se alcanzan temperaturas de 120 baixo cero. O instrumento  MARSIS a bordo da nave envía sinais de radio á superficie do planeta. Parte das ondas  rebotan nas diferentes capas de terreo e, dependendo da intensidade coa que regresan, pódese saber a composición do subsolo. 

Tras 29 pasadas pola mesma franxa de terreo a sonda desvelou a existencia dun lago duns 20 quilómetros de longo que está a 1,5 quilómetros baixo o xeo, a primeira vez que se detecta unha gran masa de auga líquida no planeta vermello, co que iso supón para a posible existencia de vida.

“É moi difícil saber que profundidade ten o lago porque a auga absorbe os sinais do radar, co que só vemos a súa superficie, pero polo menos falamos dunha profundidade dun metro”, explica a Materia Roberto  Orosei, do Instituto Nacional de  Astrofísica de Italia e primeiro asinante do estudo, que se publica hoxe en Science. “Estamos ante unha reserva de auga producida polo  derretimiento do xeo que se concentra nunha depresión do terreo”, sinala o astrónomo, que calcula que contén “polo menos centos de millóns de metros cúbicos de auga líquida”. Por agora, os sinais de radar non permiten determinar se se trata de auga líquida pura ou de rocas  porosas infiltradas con auga.

“A única forma de responder esta pregunta é ir alí e perforar o xeo ata o depósito”, sinala  Orosei, un enorme reto tecnolóxico que el cre posible coa tecnoloxía actual. “O máis difícil neste caso non sería  horadar o xeo, senón asegurarse de que non se contamina o lago  subglacial con  microbios terrestres, algo que xa impediu que se exploren lagos similares na Antártida”, sinala. A intensidade dos sinais é moi parecida á que obteñen instrumentos de radar similares en lagos  subglaciales da Antártida e  Groenlandia.

Na Terra coñécense uns 400 lagos  subglaciales similares. Aínda que a inmensa maioría son de auga doce, hai algúns de augas moi salgadas como o lago Vida na Antártida, cuxas augas están a 13 graos baixo cero e onde se atoparon  microbios, ou os de  Devon no Ártico canadense, a uns 600 metros baixo o xeo. Estes depósitos son especialmente interesantes polo seu parecido coas masas de auga líquida que existen en Europa,  Encélado e outras lúas do Sistema Solar que poderían albergar vida. A temperatura no lago marciano é moi inferior aos cero graos, pero probablemente a auga ten un alto contido en sales de  perclorato provenientes do chan marciano que actúan como  anticongelante.

O achado abre xa un intenso debate sobre se é posible que haxa vida en leste ou outros lagos marcianos aínda por descubrir. A sonda  Mars  Express só explorou co seu radar menos do 10% do Polo sur marciano e os autores da investigación resaltan que non hai razóns para pensar que este é o único lugar do polo onde pode existir auga líquida. “A resposta curta a se pode haber  microbios neste lago é si”, resalta  Orosei. “Algúns  microbios terrestre usan os sales no seu metabolismo e de feito hai  microbios que poderían vivir nun hábitat como o que detectamos en Marte”, engade.

FONTE: Nuño Domínguez/elpais.es/ciencia