A RELACIÓN SIMBIÓTICA DOS PEIXES PALLASO E AS ANEMONES

 

 

Peixe pallaso / Imaxe: peces.mascotahogar.com

Os peixes pallaso (Amphiprion ocellaris), si, como o de Nemo, caracterízanse polos seus contrastados e intensas cores laranxa e branco bordeados por unha delgada franxa negra. Pertencen a unha familia de peces que proveñen dos arrecifes de coral do  Indo-Pacífico e que viven conxuntamente coas anemones, de natureza depredadora, das que obteñen protección fronte a posibles atacantes a cambio de alimento.

Esta protección dáse en moitos sentidos, entre os que figura o feito de que as raias de cores do peixe pallaso serven para advertir aos depredadores da presenza alí das venenosas anemones, segundo despréndese dun estudo científico publicado o pasado mes de xullo na revista especializada  Journal of Evolutionary Biology.

O traballo, liderado por expertos da Universidade de  Turku (Finlandia) e da Universidade de Australia Occidental, constata que existe un vínculo entre as distintivas franxas brancas e alaranxadas do peixe e os seus hóspedes, algo que non se investigou ata agora. Para a súa elaboración, os investigadores colleitaron datos de 27 especies diferentes da familia á que pertencen os peixes pallaso, así como de 10 especies de anemones que se sabe que hospedan a estes peixes, e comprobaron que a tonalidade das raias estaba asociada coa toxicidade e a lonxitude dos  tentáculos de cada anemone.
 
Existe unha relación complexa entre as raias do peixe pallaso, a especialización do hóspede e a toxicidade das anemones. Como? Descubriron que os peixes con menos raias ocupaban menos especies de anemones e  hospedadores con  tentáculos máis curtos, e máis tóxicos, que os peixes con múltiples raias. Por iso, os autores suxiren que podería haber unha relación evolutiva complexa entre as raias do peixe pallaso, a especialización do hóspede e a toxicidade das anemones.

O achado denota unha natureza única nas relacións  simbióticas, aquela en a que un animal utiliza o seu forte  coloración para advertir aos depredadores sobre a toxicidade doutras especies.

FONTE: Elena Martínez Batalla /lavanguardia.com