PROCESO DE AFIANZAMENTO DA AUTOESTEIMA NOS NOSOS FILLOS

Autoestima / Imaxe: conceptodefinicion.de

A autoestima é o valor que o individuo atribúe á súa persoa e ás súas capacidades, manifestándose na percepción sobre como nos valoramos, tanto no que somos como no que facemos. “A nosa autoestima varía ao longo da nosa vida e no caso dos nenos o seu amor propio cambia a medida que medran e desenvólvense. Por iso é importante acompañarlos, sen presionarlos ou xulgalos, no proceso de afianzar a súa autoestima".

“Entre os 2 e os 6 anos maniféstase un eu grandioso. A esta idade, o neno móstrase orgulloso dos seus logros, como cando di, mamá, mira como salto! Nesta etapa, o pequeno descríbese segundo os seus atributos persoais externos, como logros, habilidades e aparencia física”, indica Ana Torre, psicóloga clínica e infantil e terapeuta de xogo.

Outras etapas da autoestima dos nenos, segundo a psicóloga, son “a partir dos 6 anos, cando o neno/a inclúe nas descricións de si mesmo aspectos psicolóxicos, como, son simpática. Durante a  preadolescencia e adolescencia, na súa  autovaloración teñen moito peso aspectos como a destreza física e a aceptación do seu grupo de iguais. Ademais, trátase dunha fase con moitos altibaixos na autoestima”.

O amor propio dos fillos ciméntase a través da relación cos pais e o resto de adultos da contorna. “Se nós valorámoslos, eles tamén o farán. Somos como espellos para eles, a imaxe que lles devolvamos, será a que teñan de si mesmos”, comenta a citada psicóloga.

Pero, pódese fomentar? Algúns dos puntos de ancoraxe para unha autoestima son:

- Adorar ao neno/a cando é un bebé. O neno necesita sentir amor incondicional ata o ano de idade, porque lle proporciona sensación de seguridade. Este vínculo explica que se adore aos bebés, a pesar do esforzo e atención tan esixentes que precisan.
- Admiración e aceptación das limitacións. É aconsellable que o neno reciba dos seus proxenitores a idea de que se lle admira e valora, pero tamén axudarlle a entender que non é perfecto e ten as súas limitacións como todas as persoas e que se lle quere tal e como é.
- A importancia da individualidade. Para ter unha autoestima sa é necesario comprender que somos persoas únicas e que se respecte a nosa individualidade ou peculiaridades como seres irrepetibles que somos.
- Ter un modelo de referencia nos proxenitores. Para que os nenos alcancen unha boa autoestima é útil que conten cuns pais que se respecten a si mesmos así como a outras persoas e que sexan tolerantes coas súas virtudes e defectos, do mesmo xeito que cos dos demais.
- Adaptar os retos e obxectivos dos nenos ás súas capacidades e recursos. Desta forma, conseguirán avanzar ao seu ritmo e reforzarase a súa motivación.

Para que serve a autoestima na vida dun neno/a? O feito de que o neno/a quéirase e respecte resulta de utilidade para ter máis seguridade e confianza e facilítalle cuestións como:
- As interaccións sociais, porque está máis seguro de que vai ser aceptado por outras persoas. Desta maneira, se non encaixa con alguén ou xorde algún conflito, enténdeo como con normalidade e sen dramatismos.
- A aprendizaxe académica, ao ter máis capacidade para tolerar as frustracións que leva o proceso de aprendizaxe.
- O desenvolvemento da creatividade, porque sente máis libre para inventar sen límites e xúlgase menos.
- A autonomía e a seguridade en si mesmo, porque son menos dependentes da valoración e aprobación de terceiros.
- Aprender a xestionar os conflitos, xa que o neno está mellor orientado para buscar outras alternativas, no canto de quedar bloqueado ante os erros.

FONTE: Carolina Pinedo/De mamas & de papas/elpais.es