A SUPERFICIE DE CERES REPLETA DE MATERIA ORGÁNICA

Imaxe da superficie de Ceres obtida pola sonda Dawn, de la NASA. A crista central, de 1891 metros de altura, está feita de materiais ricos en carbono, xurdidos do subsolo debido á interacción entre as rochas e a auga - NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA

Un equipo internacional de investigadores chegou á conclusión de que a superficie do planeta anano Ceres, o obxecto máis grande do cinto de asteroides, entre as órbitas de Marte e Xúpiter, está repleto de materia orgánica. Os datos da sonda Dawn da NASA, en efecto, indican que Ceres podería conter varias veces a cantidade de carbono que está presente nos meteoritos máis ricos neste material achados na Terra. A investigación acábase de publicar en Nature Astronomy.

"Ceres é como unha grande fábrica química -asegura a autora principal da investigación-. Entre os corpos internos do sistema solar, en efecto,  Ceres posúe unha mineraloxía única, e ata un 20 por cento da masa da súa superficie parece conter altas concentracións de carbono. A nosa análise mostra tamén que os compostos ricos en carbono están intimamente mesturados con produtos de interaccións auga-rocha, tales como como as arxilas".

Crese que  Ceres formouse hai uns 4.600 millóns de anos, nos albores do noso Sistema Solar. Anteriormente, os datos da sonda Dawn xa revelaron a presenza de auga e outros elementos volátiles no planeta, como amonio, un derivado do amoníaco. E agora únese tamén o achado dunha alta concentración de carbono.

Esta clase de química suxire que  Ceres debeu formarse nun ambiente frío, quizá máis aló da órbita de Xúpiter. A reorganización posterior das órbitas dos grandes planetas empuxaría despois a Ceres ata a súa localización actual no cinto de asteroides, na rexión interna do Sistema Solar.

Os modelos xeofísicos de composición e de colisión baseados nos datos da sonda  Dawn revelan tamén que o interior parcialmente diferenciado de  Ceres viuse afectado por unha serie de procesos, algúns deles impulsados por fluídos. O  espectrómetro de cartografía visible e infravermella de  Dawn, por exemplo, revela que o baixo albedo da superficie de  Ceres débese a unha combinación de produtos de interacción entre a auga e as rocas, como filosilicatos e carbonatos, e unha cantidade significativa de axentes de  oscurecimiento  espectralmente neutros, como un tipo de óxido de ferro chamado  magnetita.

Con todo, e debido a que o detector de raios gamma e neutróns de Dawn limita a cantidade de  magnetita a só unha pequena porcentaxe, os datos apuntan á presenza dalgún outro axente de  oscurecimiento adicional, probablemente carbono amorfo, un material orgánico moi rico en carbono.

Curiosamente, tamén se detectaron compostos orgánicos específicos preto dun cráter de impacto de 49 km de diámetro chamado Emulet, o que favorece a presenza xeneralizada de substancias orgánicas tamén no subsolo superficial de  Ceres.

O estudo tamén revela que entre o 50 e o 60 por cento da codia superior de Ceres pode ter unha composición moi similar á dos meteoritos de condrita carbonácea primitivos. Ese material, por tanto, podería proceder do impacto de asteroides, unha posibilidade apoiada pola superficie chea de cráteres de  Ceres.

FONTE: José Manuel Nieves/abc.es/ciencia