GALAGADON: QUENLLA PREHISTÓRICA CON DENTES EN FORMA DE "NAVE ESPACIAL"

Recreación do Galagadon - Velizar Simeonovski / Field Museum

No Cretácico os dinosauros aínda gobernaban o planeta: criaturas enormes cuxos ósos danos conta da vida tan distinta que rexía a Terra. Para os afeccionados aos dinosauros, a silueta de «Sue», o esqueleto de Tiranosaurio rex máis completo (ao 90%) achado ata a data e que se exhibe no Museo Field de Historia Natural de Chicago (en  Illinois, EE. UU.), é unha das imaxes máis recorrentes que mostran a tamaño real a fauna de fai uns 67 millóns de anos. Con todo, no  Cretácico non todo era xigantesco. E non por iso menos estraño e marabilloso.

«Sue» foi achada en 1990 na formación de Hell Creek, en Dakota do Sur. Unha vez desenterrada, o Museo Field gardou os sedimentos sobrantes, almacenándonos nos sotos. Décadas despois, voluntarios e investigadores puxéronse ao choio, por se ao redor do xigantesco dinosauro atopábanse máis restos interesantes. Así foi: atoparon uns diminutos dentes, semellantes a unha cabeza de alfinete, que revelaban a existencia dunha nova especie de quenlla mariña de auga doce que conviviría coa famosa «Sue».

Algún dos dentes atopados, con menos dun milímetro de diámetro - Terry Gates

Ao microscopio, eses dentes lembraron aos científicos ás naves espaciais do popular videoxogo dos oitenta «Galaga», polo que bautizaron os restos como Galagadon. Con todo, era moito máis pequeno que «Sue», e aínda máis diminuto en comparación co seu primo a quenlla xigante megalodón: medía aproximadamente de 30 a 45 centímetros e estaría  emparentado coas estrañas quenllas alfombra que actualmente viven en augas tépedas.  Galagadon sucaría os ríos  cretácicos de Dakota do Sur, á vez que «Sue» bebía auga deles.

FONTE: abc.es/ciencia