A AUTOFERTILIZACIÓN DA ERSYMUM INCANUM

 

Á Ersymum incanum non lle seduce que o vento transporte o seu pole a outra planta. Nin que as abellas visítena para, coas súas ás e as súas patiñas manchadas dese pole, transportalo e  fecundar plantas que non sexan ela mesma. A Ersymum incanum é máis de  apañarse soa e autofertilizarse. En realidade, unha máis de entre o 12% e o 15% de todas as especies de plantas que son autógamas, segundo unha investigación da Universidade de Granada, é dicir, que se  fecundan a si mesmas. Un equipo de cinco investigadores da  UGR e o CSIC descubriu, con todo, un mecanismo de  autopolinización que a distingue do resto: As  anteras da Ersymum incamum freganse entre si durante horas, nunha especie de  automasaxeo coordinado para deixar caer o pole sobre o estigma e conseguir así a autofecundación da planta. A investigación foi publicada en The American Naturalist.

A autopolinización, coñecida como selfing syndrome en inglés e equivalente do  hermafroditismo no reino animal, non é, dado a súa porcentaxe de ocorrencia, un fenómeno maioritario, pero tampouco é estraño no mundo vexetal. Nese modelo de fecundación non se require axuda máis aló da propia flor e o pole pasa do  estambre ao estigma, da parte masculina á feminina, da planta sen coñecer o mundo exterior.

Erysimum incanum subsp. mairei / Imaxe: flora-aragon.blogspot.com

 A Ersymum incanum é unha planta herbácea, crucífera, con flores amarelas que se atopa con facilidade en España e no norte de África. A investigación conta que tivo por nome común erísimos ata o século  XIX e usábase para un tratamento de garganta. Abandonado o uso, abandonouse o nome vulgar.

Como nas persoas, a consanguinidade ten os seus riscos, aínda que a supervivencia no longo prazo minimízaos. Segundo os investigadores, a  autogamia ten para as plantas “un custo de éxito biolóxico indubidable. É o que se coñece como depresión por endogamia ou, explicado doutro xeito, as plantas quedan empobrecidas xa que, en xeral, reducen a súa variabilidade e perden diversidade, converténdose en plantas con pouco pole, pouca flor e pouco néctar”.

FONTE: Javier Arroyo/materia/elpais.com