UN CONFINAMENTO PRODUTIVO

No verán de 1665, a Universidade de Cambridge tivo que botar o peche pola ameaza mortal da peste. Un mozo recentemente licenciado alí, que se pagou a carreira limpando os ouriñais doutros estudantes máis podentes, tivo que saír pitando dese epicentro do coñecemento mundial e volverse ao seu pobo, Woolsthorpe, no condado de Lincolnshire, onde se tirou confinado case dous anos. O tipo chamábase Isaac Newton, e a súa tempada de illamento é seguramente o maior agasallo que fixo unha pandemia á historia do coñecemento.

Foi alí cando ocorreu a soada epifanía da mazá. Case todo o mundo considéraa unha fábula, pero quizá non o sexa. O propio Newton citou a anécdota varias veces en anos posteriores, e ademais non ten nada de absurda. Supón que estás a pensar na Lúa, mesmo véndoa no ceo do atardecer de  Woolsthorpe, e de súpeto cae unha mazá ao chan. É case inevitable preguntarche por que cae a mazá e non a Lúa.

A solución que achou o mozo confinado é que a Lúa tamén caía, que virar sobre a Terra era unha forma de caer, e que a mazá e a Lúa podíanse explicar pola mesma abstracción matemática, a forza da gravidade. Xunto á invención do cálculo (derivadas, integrais), non é esaxerado dicir que o confinamento no pobo do mozo Isaac fundou a ciencia moderna e cambiou o mundo de maneira total. Oxalá algunha moza lectora teña ese mesmo espírito  inquisitivo e esa creatividade sublime.

Mesmo sen chegar a tanto, todos podemos ser un pequeno Newton por uns meses, aparcar o  avispero das redes na cuneta que merece e poñernos a pensar cun pouco de profundidade, aínda que sexa a primeira vez que o facemos nas nosas vidas. Ninguén vos deu vacacións. Para ocuparse do obvio, que é controlar a pandemia ata uns niveis xestionables cos nosos recursos sanitarios, impoñer medidas de illamento e investigar en fármacos e vacinas, xa temos a algúns dos mellores cerebros do planeta. Deixade de ler chats de cuñados e centrádevos nas cuestións importantes.

Por exemplo, cantos casos de coroavirus pasaron inadvertidos? E cantos deles quedaron inmunizados? Non temos nin idea, e con todo son dous números cruciais para decidir as medidas que hai que tomar, e ata cando hai que tomalas. As probas que estamos a aplicar buscan a presenza de xenes víricos nun frotis de saliva, e non se fan á poboación xeral, senón só aos casos graves. Necesitamos unha proba  serolóxica que detecte anticorpos contra o virus, revelando así o total da poboación que estivo exposto a el. Ocórreseche algo? Pensa, agora tes tempo.

FONTE: Texto traducido do orixinal de Javier Sampedro, publicado hoxe no xoral El País. / Imaxe: Unha muller le nun balcón de Barcelona durante o confinamento polo novo coroavirus/Consuelo Bautista