UN CONTO: "O DEMO E O FERRADOR"

Cando o demo andaba polo mundo canso de tanto camiñar, estivo a procura dun ferrador para arranxar as súas patas de besta, e ao dar con el díxolle:

– Necesito que me poñas unhas ferraduras.

O ferrador quedou asorado por tal petición porén ao amosarlle as patas viu que era o demo pois tiña as unllas partidas. Entón díxolle:

– Porén teño que amarrarte á cadeira para que non te movas.

O demo aínda que non moi conforme deixouse atar. Entón o ferreiro avemellou a ferradura e chantoulla na pata quedándolle apegada a pezuña que obrigou ao demo a dar un brinco tan forte que desatouse saíndo adoecido coa dor. Entón díxolle o ferrador:

– Agarda que aínda che faltan os cravos.

O demo foi cabo dun río que pasaba perto dalí e meteu as patas na auga dicindo:

– Foi peor o remedio que a enfirmidade.

Non se sabe que despois disto lle quedasen gañas de voltar polo mundo.

FONTE: Alamanaque Agrícola 2020/syngenta.es Imaxe: plqhq.blogspot.com