AS LÚAS DOS EXOPLANETAS NÓMADES PODERÍAN ALBERGAR AUGA E VIDA

Segundo un novo estudo no que colaboraron investigadores da Universidade de Múnic, en Alemaña, e da Universidade de Concepción, en Chile, as lúas dos exoplanetas errantes, que non teñen unha estrela nai e navegan libres polo universo, poden posuír unha atmosfera e reter auga líquida. Os astrofísicos calcularon que tales sistemas poderían albergar suficiente auga para facer posible a vida e mantela.

A procura de exoplanetas é un dos temas que esperta maior interese actualmente entre os astrónomos e outros científicos de áreas relacionadas: crese que os planetas externos ao Sistema Solar poden ser bos candidatos no desafío por achar vida fóra da Terra. Tamén poderían achegar datos interesantes sobre múltiples cuestións relacionadas coa natureza do cosmos.

Con todo, pouco fálase dos seus satélites. As exolúas tamén terían o seu encanto, máis aínda despois de coñecer as conclusións do novo estudo, publicado en International Journal of Astrobiology. Os investigadores centráronse nas lúas dos exoplanetas nómades ou errantes, que ao non dispoñer dunha estrela guía viaxan libremente polo espazo.

As lúas de varios planetas do Sistema Solar son aínda o centro de diferentes teorías. Por exemplo, crese que Encelado de Saturno e Ganímedes, Calisto e Europa, tres das lúas de Xúpiter, poderían esconder océanos subterráneos. Que novidades poderían traernos as lúas dos exoplanetas nómades?

De acordo a unha nota de prensa, os investigadores utilizaron métodos matemáticos para modelar a atmosfera e outras características dunha lúa en órbita ao redor dun exoplaneta  errante.

Non se trata de estruturas estrañas ou inusuais, xa que se estima que nosa propia galaxia posúe como mínimo tantos planetas nómades do tamaño de Xúpiter como estrelas. Vale lembrar que a Vía Láctea conta con máis de 100 mil millóns de estrelas.

No modelo traballado polos científicos, unha lúa do tamaño da Terra orbita a un exoplaneta similar a Xúpiter. A pesar de non contar cunha estrela central que brinde calor e enerxía, os especialistas cren que un sistema frío e escuro como o modelado poderá igualmente contar con auga e, en consecuencia, ter amplas posibilidades de albergar formas de vida.

Concluíron que a exolúa indicada podería contar cun volume de auga 100 veces maior que aquel existente na atmosfera da Terra. Aínda que non se compara cos nosos abundantes e ricos océanos, esa cantidade de auga líquida sería suficiente para o desenvolvemento da vida.

Como sería posible? Os investigadores sosteñen que os raios cósmicos poderían brindar o impulso químico imprescindible para converter o hidróxeno molecular e o dióxido de carbono en auga. Ademais, as forzas de marea exercidas polo exoplaneta no seu satélite achegarían calor.

Ao mesmo tempo, se a atmosfera da exolúa posúe un 90% de dióxido de carbono xeraríase un efecto invernadoiro, fenómeno que serviría para reter e conservar gran parte da calor producida no satélite. Ao combinar todos estes factores e fontes de enerxía, os científicos cren que a auga en estado líquido podería manterse na lúa do exoplaneta errante.

Con presenza de auga, as probabilidades da existencia de vida increméntanse notablemente. Serán as lúas dos exoplanetas nómades as que nos terminen achegando á vida extraterrestre?

FONTE: Pablo Javier Piacente/farodevigo.es