INFORME IPCC: UN CÓDIGO VERMELLO PARA A HUMANIDADE

Xa non se trata de algo máis ou menos probable, senón dun feito. O último gran informe de situación do IPCC, o panel de expertos vinculados á ONU que leva máis de tres décadas sentando as bases sobre o cambio climático, fulmina ao negacionismo e considera como algo “inequívoco” que a humanidade “quentou a atmosfera, o océano e a terra”, o que xerou “cambios xeneralizados e rápidos” no planeta. A anterior edición deste estudo data de 2013 e desde entón as evidencias multiplicáronse, do mesmo xeito que os artigos e análises científicos que mostran as consecuencias dunha crise que xa xerou cambios no clima “sen precedentes” nos últimos miles de anos e que nalgúns casos serán “irreversibles” durante séculos ou milenios. Entre as consecuencias directas, ademais da subida das temperaturas medias, figuran os fenómenos meteorolóxicos extremos. Trátase de eventos similares ás ondas de calor ou as choivas torrenciais que se están vivindo nas últimas semanas por distintas partes do globo e que xa aumentaron en intensidade e frecuencia debido ao quecemento xerado polo ser humano, segundo confirma o informe.

O estudo que se fixo público onte é o do grupo de traballo I do sexto informe de avaliación do IPCC e na súa elaboración participaron 234 expertos de 66 países. Os científicos revisaron máis de 14.000 artigos e referencias publicadas ata o de agora para realizar a súa síntese sobre os efectos físicos que xa tivo o quecemento e os posibles escenarios en función dos gases de efecto invernadoiro que emita a humanidade nas próximas décadas.

Eses gases libéranse fundamentalmente cando se queiman os combustibles fósiles para xerar enerxía e son os responsables do  sobrecalentamiento do planeta. Desde a Revolución Industrial as emisións non pararon de crecer, chegando hoxe a niveis insólitos. Dous exemplos: a concentración na atmosfera do dióxido de carbono (CO₂) —o principal de eles— é a máis alta á que se chegou nos dous últimos millóns de anos; as de metano e óxido nitroso —os outros dous grandes precursores do quecemento— non alcanzaran uns niveis tan altos nos últimos 800.000 anos. Isto ten unha consecuencia clara: o aumento da temperatura media global está xa en 1,1 graos respecto a os niveis preindustriais; e o ritmo de quecemento planetario é tal que non hai precedentes dun proceso similar en polo menos os últimos 2.000 anos, apunta o informe do IPCC.

Proxección sobre o aumento das temperaturas medias no planeta cun quecemento global de 1,5 graos (arriba) e un quecemento de 4 graos (abaixo) / Atlas do IPCC

O estudo advirte de que o incremento da temperatura seguirá polo menos ata mediados deste século pase o que pase. A partir de 2050 as cousas pódense poñer realmente complicadas, porque non se logrará que o nivel de quecemento quede entre os 1,5 e 2 graos “a menos que se produzan reducións profundas nas emisións de CO₂ e outros gases de efecto invernadoiro nas próximas décadas”. No peor escenario, se non se actúa e as emisións seguen crecendo ao mesmo ritmo que ata o de agora, o informe estima que a finais deste século chegaríase a un incremento de 4,4 graos, algo que multiplicaría tamén a intensidade e frecuencia dos fenómenos extremos. Os científicos lembran que a última vez na que se chegou a un nivel de quecemento por encima dos 2,5 graos foi hai tres millóns de anos, cando nin sequera existía o ser humano.

FONTE: Manuel Miralles/elpais.con   Imaxe de comezo: es.wikipedia.org