NON HAI RETOS GRANDES, SENÓN PERSOAS PEQUENAS

 

No barrio dos Pajaritos (Sevilla), nos anos 80 e 90, a heroína levou por diante á metade dunha xeración. A outra metade sobreviviu como puido. Alí vivía Sergio López, coñecido artisticamente como Haze, icona do rap flamenco sevillano e autor de bandas sonoras que retratan a vida da periferia, en películas como ‘Eu son a Juani’ ou ‘Sete virxes’. 

Aquel escenario de penurias económicas, drogas, rúa, delincuencia e prisión foi o caldo de cultivo para a súa música, que pasou de vender en maquetas a tres euros, a asinar grandes contratos con multinacionais discográficas. Despois de abandonar os estudos na adolescencia e recuperalos con 31 anos, Sergio López acaba de aprobar a oposición como profesor de Secundaria, que compaxina coa escritura e a produción musical. 

A súa experiencia e leccións de vida reúnense no seu recente poemario autobiográfico, ‘O neno que saíu do barrio’, e no seu último disco, ‘Carne de canón’. “Aos mozos que están agora na ESO, en Bacharelato, que teñen as mesmas dificultades ou unha contorna parecida á miña, diríalles que nunca é tarde para estudar, para formarse. E aos pais deses alumnos que, polo mero feito de que vivan na periferia, nun barrio pobre, nun sitio difícil, crean que os seus fillos van fracasar, téñolles que dicir que deben apoialos, que deben fomentar a curiosidade, que deben avivar a chama do coñecemento, que deben convencer aos seus fillos de que poden conseguir o que se propoñan”, reflexiona o músico e profesor.