Blogia
vgomez

OS DINOSAUROS MÁIS ANTIGOS DE ÁFRICA

Reconstrución artística do novo dinosauro Mbiresaurus Raathi (en primeiro plano) co resto de animais atopados en Zimbaue / ANDREY ATUCHIN/VIRGINIA TECH

 

Un equipo internacional de paleontólogos descubriu no norte de Zimbaue os fósiles dos dinosauros máis antigos de África, entre eles o esqueleto case completo dunha nova especie de herbívoro de pescozo longo de 1,8 metros de lonxitude e entre 10 e 30 quilos de peso. Estes animais viviron a comezos do Triásico, na época Carniana, hai 230 millóns de anos. O achado, publicado en Nature, suxire que os primeiros dinosauros do planeta limitáronse a unha rexión tépeda no extremo sur do antigo supercontinente de Panxea.

Os restos son, segundo os investigadores, un auténtico tesouro fósil. Recuperar dinosauros tan antigos é unha auténtica rareza que, ata o de agora, só conseguiuse en poucos lugares do mundo, principalmente no norte de Arxentina, o sur de Brasil e a India.

Os fósiles foron atopados durante o curso de dúas escavacións levadas a cabo en 2017 e 2019. Entre eles incluíase un dinosauro herrerasaurio, parentes de mamíferos primitivos como os cinodontes, parentes de crocodilos acoirazados como os aetosaurios, e uns «réptiles arcaicos e estraños» chamados Rhynchosaurus.

Pero o exemplar máis rechamante é un novo sauropodomorfo, un dinosauro de pescozo longo, denominado Mbiresaurus raathi. Segundo os investigadores, este dinosauro parábase sobre dúas patas e a súa cabeza era relativamente pequena. Tiña dentes pequenos, aserrados e en forma de triángulo, o que suxería que era un herbívoro ou potencialmente omnívoro.

"Non esperabamos atopar un esqueleto de dinosauro tan completo e ben conservado", recoñece Christopher Griffin, entón no Instituto Politécnico e Universidade Estatal de Virginia (Virginia Tech) e agora investigador na Universidade de Yale, ambos en EE.UU. "Cando atopei o fémur de Mbiresaurus, inmediatamente recoñecino como pertencente a un dinosauro e souben que tiña nas miñas mans ao máis antigo xamais atopado en África. Cando seguín cavando e atopei o óso da cadeira esquerdo xusto á beira do óso da coxa esquerda, tiven que determe e tomar alento; sabía que gran parte do esqueleto probablemente estaba alí, aínda articulado en posición de vida", relata.

O descubrimento de Mbiresaurus levou aos investigadores para propoñer unha nova teoría sobre a migración dos dinosauros. África, como todos os continentes, foi unha vez parte do supercontinente chamado Panxea. Crese que o clima en Panxea dividiuse en fortes cintos latitudinais húmidos e áridos, con cintos máis tépedos que abarcan latitudes máis altas e desertos intensos nos trópicos inferiores. Os científicos crían anteriormente que estes cintos climáticos influían e restrinxían a distribución de animais en Panxea.

"Debido a que os dinosauros dispersáronse inicialmente baixo este patrón climático, a dispersión temperá dos dinosauros debería ser controlada pola latitude", sinala Griffin. "Os dinosauros máis antigos coñécense de aproximadamente as mesmas latitudes ao longo do cinto de clima tépedo do sur que estaba nese momento, aproximadamente 50 graos ao sur", puntualiza.

Griffin e o seu equipo dirixíronse deliberadamente ao norte de Zimbabue, xa que o país caeu ao longo de leste mesmo cinto climático, pechando unha brecha xeográfica entre o sur de Brasil e a India durante a Idade do Triásico Tardío.

Máis aínda, estes primeiros dinosauros estaban restrinxidos por bandas climáticas ao sur de Panxea, e só máis tarde na súa historia dispersáronse por todo o mundo. A ruptura destas barreiras e unha onda de dispersión cara ao norte coincidiron cun período húmido en todo o mundo, ou o Evento Pluvial Carniense, hai entre 237 e 227 millóns de anos. Despois disto, as barreiras regresaron, ’suxeitando’ aos dinosauros nas súas distintas provincias a través de Panxea durante o resto do Período Triásico.

Os autores suxiren que os controis climáticos influíron na composición inicial dos dinosauros terrestres e outros grupos principais⁠, como mamíferos, tartarugas, anfibios e réptiles⁠, moitos dos cales persisten ata o día de hoxe.

FONTE: Judith de Jorge/abc.es/ciencia

0 comentarios