CREO NO SER HUMANO E NO DIÁLOGO

Rigoberta Menchú Tum, a neta dos maias, naceu á beira do bosque nubrado de Chimel (O Quiché, Guatemala), onde a tradición ancestral transmitíase de xeración en xeración, en contacto directo coa nai natureza. Tamén naceu nun momento histórico de discriminación racial, violencia, tortura e morte que sufriu a súa familia e determinou o seu futuro como líder indíxena e activista.

En 1992 foi recoñecida co Premio Nobel da Paz, converténdose na primeira muller indíxena en recibilo. O seu obxectivo foi a defensa de valores para a construción dunha ética de paz mundial, a partir da diversidade étnica, interxeracional e cultural. "Convertinme en parte da loita dos defensores de dereitos humanos en América Latina. E alzamos a voz, rompemos o silencio, demos unha mensaxe para o mundo. Este é un Premio Nobel que representa a memoria histórica dos pobos indíxenas, que representa ás mulleres e iso son eu", reflexiona. O seu traballo en defensa dos dereitos humanos foi destacado co seu nomeamento como embaixadora de boa vontade da UNESCO e o Premio Príncipe de Asturias de Cooperación Internacional en 1998. Entre os libros que escribiu e onde reflicte a súa vida e pensamento destacan: ’Chámome Rigoberta Menchú e así me naceu a conciencia’, ’Rigoberta: A Neta dos Maias’ e ’O vaso de mel’, onde reúne lendas maias.