ASTRÓNOMOS ESPAÑOIS DESCOBREN DOUS NOVOS PLANETAS SIMILARES Á TERRA
Un equipo internacional de investigadores, dirixido por científicos do Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC), acaba de facer público o achado de dous planetas de masa similar á Terra en órbita ao redor da estrela GJ 1002, unha anana vermella non demasiado lonxe do Sistema Solar. Ambos os mundos atópanse na zona de habitabilidade da estrela, é dicir, á distancia correcta para que nas súas superficies poida existir auga en estado líquido.
"A natureza parece empeñada en mostrarnos que os planetas parecidos á Terra son moi comúns. Con estes dous xa coñecemos 7 en sistemas planetarios bastante próximos ao Sol", explica Alejandro Suárez Mascareño, do IAC e primeiro asinante do artigo recentemente publicado en Astronomy & Astrophysics.
Os dous novos planetas, GJ 1002b e GJ 1002c, atópanse a uns 16 anos luz de distancia. Ambos teñen masas moi similares á do noso propio mundo e o primeiro, o máis interno, tarda 10 días en completar unha órbita ao redor da súa estrela, mentres que o segundo, algo máis lonxe dela, necesita algo máis de 21 días.
"GJ 1002 -di pola súa banda Beira María Passegger, tamén do IAC e coautora do estudo- é unha estrela anana vermella, con apenas un oitavo da masa do Sol. É unha estrela bastante fría e tenue. Isto significa que a súa zona de habitabilidade está moi preto dela". A proximidade dos dous novos mundos mundos ao noso Sistema Solar implica que ambos, especialmente GJ 1002c, son excelentes candidatos para estudar as súas atmosferas e descubrir se o parecido coa Terra vai ’máis aló’ das simples características físicas.
"O futuro espectrógrafo ANDES para o telescopio ELT de ESO no que participa o IAC -afirma Jonay I. González Hernández, coautor da investigación- podería captar a presenza de osíxeno na atmosfera de GJ 1002c".
"Debido á súa baixa temperatura -explica pola súa banda Ignasi Ribas, investigador do Instituto de Ciencias do Espazo (ICE-CSIC) e outro dos coautores do artigo-, a luz visible de GJ 1002 é demasiado débil para medir as súas variacións de velocidade coa maioría dos espectrógrafos". Por iso, os investigadores utilizaron dous instrumentos, ESPRESSO e CARMENES, que observaron a estrela entre 2017 e 2019 e entre 2019 e 2021, respectivamente.
CARMENES ten unha gran sensibilidade nun amplo rango de lonxitudes de onda do infravermello próximo, superior á doutros espectrógrafos destinados a detectar variacións nas velocidades das estrelas, o cal lle permitiu estudar con detalle GJ 1002 desde o telescopio de 3,5 m do observatorio de Calar Alto.
A combinación con ESPRESSO, pola súa banda, permitiu realizar medicións cunha precisión de só 30 cm/seg, algo que non se pode lograr con ningún outro instrumento do mundo. "Por separado -asegura Suarez Mascareño- calquera dos dous grupos tería moitas dificultades de abordar este traballo de forma independente. Pero xuntos puidemos chegar moito máis lonxe".
FONTE: José Manuel Nives/abc.es/ciencia
0 comentarios