AS EMOCIÓNS NOS ANIMAIS

 

Doutor en Bioloxía pola Universidade de Utrecht, con especialización en Zooloxía e Etoloxía, o investigador Frans de Waal leva máis de 40 anos estudando o comportamento dos primates, para determinar as súas similitudes e diferenzas cos humanos. O seu primeiro estudo sobre a colonia de chimpancés cativos máis grande do mundo, no parque zoológico de Arnhem (Países Baixos) en 1975, deu pé á publicación do seu primeiro libro, ‘Política do chimpancé’, en 1982, ao que seguiron títulos como ‘Ben natural’, ‘O mono que levamos dentro’, ‘Primates e Filósofos’, ‘O último abrazo’ ou o máis recente, ‘Diferentes. O que os primates nos ensinan sobre o xénero’.

Desde os anos 80, cando se trasladou a Estados Unidos, traballou en varios centros de investigación de primates e ampliou a súa especialización cara á psicoloxía, converténdose en profesor Charles Howard Candler de Comportamento de Primates no Departamento de Psicoloxía da Universidade de Emory, en Atlanta (Xeorxia), onde tamén dirixe o Living Links Center, no Centro Nacional de Investigación de Primates Yerkes. Frans de Waal é membro da Academia Nacional de Ciencias de Estados Unidos e da Real Academia de Artes e Ciencias de Países Baixos.

As súas investigacións leváronlle á conclusión de que os humanos só somos simios con elevada intelixencia e linguaxe, pero escasas diferenzas respecto a os nosos parentes chimpancés ou bonobos. No seu traballo destaca que nin a empatía, cooperación, altruísmo ou equidade son características exclusivas dos humanos, nin a violencia éo dos grandes monos. “A xente ás veces esquécese de que son animais e son primates. Poida que sexan primates moi intelixentes, pero socialmente, emocionalmente, somos primates. Non somos moi distintos dun chimpancé ou un bonobo. Intelectualmente, talvez somos algo distintos: temos a linguaxe, que é algo moi especial. Pero a forma en que reaccionamos, amar, odiar, ter celos ou afectos, todas estas cousas son moi similares ao que se observa nos primates”, conclúe o investigador.